Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Και τα παιδιά έχουν άγχος...




Σε πολλούς ακούγεται περίεργο να έχουν άγχος τα μικρά παιδιά. Σκέφτονται ότι τα παιδιά δεν έχουν έννοιες, όλα τους τα εξασφαλίζουν οι γονείς, άρα γιατί να αγχώνονται; Και όμως, όπως θα δούμε παρακάτω υπάρχουν λόγοι που μπορεί να αγχώσουν ένα μικρό παιδί.

Λόγοι άγχους στην παιδική ηλικία

Τα βρέφη και τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας βιώνουν το άγχος του αποχωρισμού. Δηλαδή νιώθουν ανασφάλεια, όταν απομακρύνονται από τους γονείς τους και φοβούνται να μείνουν μόνα σε ανοίκεια περιβάλλοντα. Επιπλέον, άλλες πηγές άγχους μπορεί να είναι η γέννηση ενός αδερφού, η φοίτηση σε ένα παιδικό σταθμό, μια μετακόμιση, ή και την αλλαγή σχολείου, επίσης μπορεί να έχουν διάφορους φόβους, καθώς δεν είναι ακόμη ξεκάθαρη η διάκριση της φαντασίας από την πραγματικότητα.
Πως θα καταλάβουμε ότι το παιδί βιώνει άγχος;
Οι αλλαγές και οι μεταπτώσεις στη διάθεση και τη συμπεριφορά είναι ενδείξεις άγχους. Μπορεί τα παιδιά να παλινδρομήσουν σε συμπεριφορές μικρότερων ηλικιών, όπως να βρέχουν το κρεβάτι τους, φάγωμα νυχιών, μπορεί να κλαίνε υπερβολικά ή να παρουσιάζουν προσκόλληση σε αγαπημένα πρόσωπα. Ένα ήσυχο παιδί ίσως παρουσιάζει εκρήξεις θυμού, ενώ ένα εξωστρεφές και δραστήριο παιδί απομονώνεται. Άλλο σύμπτωμα του άγχους  μπορεί να είναι η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και η χαμηλή απόδοση, όπως και η απώλεια ενδιαφέροντος για δραστηριότητες. Η αντιδραστική συμπεριφορά, τα ψέματα, εκρήξεις θυμού ή ξαφνικής οργής και αποφυγή κοινωνικής επαφής.
Επειδή είναι δύσκολο να διακρίνουμε το άγχος σε ένα παιδί και μπορεί και να παρερμηνευθεί καλό είναι να ελέγχουμε πρώτα τυχόν καταστάσεις  που κάνουν το παιδί να νιώθει ότι είναι αδύναμο να τις αντιμετωπίσει. 
Πως μπορώ να το αντιμετωπίσω;
Παρακάτω ακολουθούν κάποιες απλές συμβουλές για το τι θα μπορούσαν να κάνουν οι γονείς μόνοι τους για να βοηθήσουν τα παιδιά τους.

1)To άγχος είναι μέρος της ζωής μας κινητοποιεί και μας κρατά σε εγρήγορση, μπορεί όντως να αποτελέσει πηγή βελτίωσης του εαυτού μας γι αυτό είναι σημαντικό να μην υπερπροστατεύουμε τα παιδιά προσπαθώντας να τα κρατήσουμε μακριά από οποιαδήποτε επαφή με στρεσογόνες πηγές.
2)Δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι να μάθουμε στο παιδί να αντιμετωπίζει και να βρίσκει μόνο του λύσεις για τα θέματα που το απασχολούν, αντί να του παρέχουμε έτοιμη λύση, και να το βοηθάμε να ανακαλύπτει τρόπους εκτόνωσης.
3)Παρόμοιες βέβαια αποτελεσματικές στρατηγικές αντιμετώπισης του άγχους χρειάζεται να έχουν και οι ίδιοι οι γονείς. Είναι συχνό φαινόμενο υπερβολικά αγχώδεις γονείς να παραπονιούνται για παρόμοια αγχώδεις συμπεριφορές του παιδιού, χωρίς να αναγνωρίζουν τη δική τους συμβολή σε αυτό.
4)Να ενθαρρύνουμε το παιδί να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, δείξτε του κατανόηση αγάπη και ενδιαφέρον εξάλλου το άγχος δημιουργείται από μια αίσθηση αδυναμίας να αντιμετωπίσουμε όσα συμβαίνουν, γι αυτό είναι σημαντικό να πιστεύουμε καταρχήν στην αξία μας.
5)Tέλος να μη διστάζετε να απευθυνθείτε πρώτα εσείς οι ίδιοι σε  ψυχολόγο, αν νιώθετε ότι τα πράγματα δυσκολεύουν και δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε με το παιδί, και σε μεγαλύτερες ηλικίες να το ενθαρρύνετε να ζητά βοήθεια και το ίδιο, αντί να κλείνεται στον εαυτό του εφόσον όλοι χρειαζόμαστε στήριξη σε κάποιες δύσκολες στιγμές.