Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Διαταραχή Μετά Από Ψυχοτραυματικό Στρες



Η διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι η αγχώδης διαταραχή η οποία εμφανίζεται σε άτομα που βίωσαν, είδαν ή άκουσαν ένα τραυματικό γεγονός να συμβαίνει. Το άτομο κατανόησε το γεγονός ως ιδιαίτερα απειλητικό για τη ζωή του ή τους άλλους με αποτέλεσμα να αισθανθεί έντονο φόβο, τρόμο και αδυναμία να ανταποκριθεί. Η διαταραχή του ψυχοτραυματικού στρες εμφανίστηκε μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και αποτελεί χαρακτηριστική διαταραχή των πολεμιστών που συμμετείχαν σε αυτό.  
Τα γεγονότα που μπορούν να χαρακτηριστούν ως τραυματικά είναι οι φυσικές καταστροφές πχ σεισμοί, πυρκαγιές, πλημμύρες, οι καταστροφές που προκαλούνται από τον άνθρωπο πχ βίαιες επιθέσεις, σεξουαλική κακοποίηση, βιασμός, τρομοκρατικές επιθέσεις, βασανιστήρια, πόλεμος, πολιτική βία, τα ατυχήματα πχ αυτοκινητικά, αεροπορικά, ναυάγια και η διάγνωση θανατηφόρας ασθένειας ή ο ξαφνικός θάνατος οικείου προσώπου. 


Τα συμπτώματα: 
  • Αρχικά, παρουσιάζεται μία υπερδιέγερση, με τη μορφή ταχυκαρδίας, ιδρώτα, δύσπνοιας, υπερέντασης, ακατάστατων σκέψεων και γενικευμένης ανησυχίας. Επίσης, εκδηλώνονται συναισθήματα φόβου, ανημπόριας ή τρόμου και όσον αφορά στα παιδιά αποδιοργανωμένη ή ευερέθιστη συμπεριφορά. Στη συνέχεια, πιθανώς το άτομο βιώνει μία κατάσταση αποκοπής από την πραγματικότητα – σαν να ζει σε όνειρο – ή αρνείται το γεγονός ή το ξεχνά ή συμπεριφέρεται σαν να μην το απασχολεί καθόλου. 
  • Επιπλέον, συνεχής αναβίωση του τραυματικού γεγονότος, με τη μορφή αναμνήσεων, εικόνων, σκέψεων, επαναλαμβανόμενων εφιαλτών, αίσθηση του ότι το γεγονός επαναλαμβάνεται. Επίσης το άτομο εμφανίζει και σωματικές αντιδράσεις κατά την επαφή με ο,τιδήποτε μπορεί να θυμίζει το γεγονός. Στα παιδιά, η συνεχής αναβίωση μπορεί να γίνει εμφανής μέσω του παιγνιδιού.
  • Ακόμη, επίμονες προσπάθειες αποφυγής των ερεθισμάτων, που συσχετίζονται με το τραύμα και συναισθηματικό «μούδιασμα». Λόγου χάρη, μετά από κάποιο ατύχημα ίσως το άτομο να μην θέλει να μπει ξανά στο αυτοκίνητο, ή να κλείνει την τηλεόραση όταν έχει σκηνές συγκρούσεων.
  • Τα μικρότερα παιδιά ενδέχεται να παρουσιάσουν συμπεριφορές παλινδρόμησης, όπως ενούρηση, εγκόπριση γκρίνια, ύπνο στο κρεβάτι των γονιών. Πολλά παιδιά ακόμη, μπορεί να εκδηλώσουν άγχος αποχωρισμού ή φόβους θανάτου, δικού τους ή των γονιών τους, αλλά και συχνά να αναφέρουν σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους, κοιλιακούς πόνους και ζαλάδες, τα οποία δεν οφείλονται σε υποκείμενη ιατρική κατάσταση


Οι Παράγοντες που Ενισχύουν την Ανάπτυξη της Διαταραχής Μετά Από Ψυχοτραμαυτικό Στρες
  • Ηλικία πχ παιδιά και ηλικιωμένοι, προηγούμενα τραυματικά γεγονότα, πρόσφατες αλλαγές στην ζωή του ατόμου πχ απώλεια εργασίας, ψυχιατρικά προβλήματα, σωματικές ασθένειες.
  • Επαναλαμβανόμενες τραυματικές εμπειρίες που σχετίζονται με απειλή και τραυματισμό, απώλεια οικείου προσώπου εξαιτίας τραυματικού γεγονότος, η μη ρεαλιστική αντίληψη του ατόμου για την προσωπική του ευθύνη.
  • Η ένταση των αντιδράσεων του ατόμου μετά από το τραυματικό γεγονός, ο τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος, η κοινωνική υποστήριξη και βοήθεια. Στα παιδιά, η λειτουργικότητα μετά από το τραυματικό γεγονός εξαρτάται από την συμπεριφορά και την ανησυχία των γονέων.


Η Επαγγελματική Βοήθεια
Όταν οι ενήλικες εμφανίζουν τα συμπτώματα πολύ καιρό και όταν τα παιδιά παρουσιάζουν θυμό, επιθετική συμπεριφορά, προβλήματα στο σχολείο, απόσυρση, υπερενασχόληση με το τραυματικό γεγονός, άγχος και συναισθηματικές δυσκολίες τότε είναι απαραίτητη η βοήθεια από έναν ειδικό θεραπευτή.


Βιβλιογραφικές αναφορές:
DSM-IV, American Psychiatric Association, 1994.

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

26 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών

   



       Τα ναρκωτικά είναι εθιστικές ουσίες που περιορίζουν την ελευθερία και υποσκάπτουν τη ζωή. Είτε ξέρεις γι' αυτά είτε όχι, είτε τα έχεις δοκιμάσει είτε όχι, αργά ή γρήγορα θα τα βρεις μπροστά σου. Καλό είναι τότε να έχεις όλη την απαραίτητη πληροφόρηση για τα ναρκωτικά,ώστε να αποφασίσεις από μόνος σου αν σου χρειάζονται ή όχι.

Για να σκέφτεσαι ελεύθερα και να δρας ελεύθερα πρέπει πρώτα να γνωρίζεις. Γιατί το κλειδί της ελευθερίας είναι η γνώση.

Η ζωή είναι ένα υπέροχο δώρο, γεμάτη από μικρά και μεγάλα θαύματα. Αξίζει να τη ζήσεις. Αν αυτό το λησμονήσεις, ίσως δραπετεύσει. Και η δραπέτευση μιας ζωής είναι αμαρτία.




Πηγή: "Σώος και αβλαβής από...τα ναρκωτικά". Εκδόσεις Κέδρος

Η μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο



Έφτασε σχεδόν η ώρα, που κάποιοι την περίμεναν, άλλοι την προσδοκούσαν και άλλοι την φοβόντουσαν. Το πρώτο κεφάλαιο της εκπαιδευτικής ζωής των μαθητών της έκτης δημοτικού κλείνει. Μετά όμως από ένα τέλος υπάρχει πάντα μια καινούργια αρχή. Η ένταξη του παιδιού στο γυμνάσιο είναι το πρώτο βήμα για τη μετάβαση από την παιδική στην εφηβική ηλικία, είναι ένα στάδιο μεταβατικό. Το παιδί βιώνει έντονα και ανάμεικτα συναισθήματα. Άγχος, αγωνία, χαρά, περιέργεια, φόβο για το άγνωστο, δυσκολία.

Πηγαίνοντας στο Γυμνάσιο, το παιδί θα βιώσει πληθώρα αποριών για το νέο άνοιγμα της ζωής του και προβληματισμούς. Η δύναμη της παρέας των συνομηλίκων, η τάση για μίμηση των άλλων από φόβο μην απορριφθεί από την παρέα θα είναι εκεί και θα τα συναντήσουν όλα τα παιδιά. Ωστόσο, πηγαίνοντας στο Γυμνάσιο τα παιδιά θα «κτίσουν» επίσης νέες αναμνήσεις και εμπειρίες, εξίσου πολύτιμες. Ο μαθητής κατά τη μετάβαση του από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο ωθείται από εσωτερικά κίνητρα (ανάγκη για περισσότερη μόρφωση - αύξηση γνώσεων, νέες γνωριμίες - εμπειρίες, καλύτερο μέλλον, συμμετοχή στη νέα σχολική ζωή). Φθάνοντας όμως στο Γυμνάσιο ο μαθητής ενεργοποιείται για να αντιμετωπίσει από το ένα μέρος το άγνωστο, νέο σχολικό περιβάλλον με τις οργανωτικολειτουργικές του διαφορές αλλά και από το άλλο, τις απότομες ψυχοβιολογικές αλλαγές της προεφηβείας.
 Όταν τα παιδιά φτάσουν στην ηλικία των δώδεκα ετών, όταν είναι έτοιμα να φύγουν από το δημοτικό για το γυμνάσιο, θα πρέπει, πέρα από τις όποιες γνώσεις έχουν κατακτήσει στο δημοτικό, να είναι και συναισθηματικά και ψυχολογικά έτοιμα για τη νέα πρόκληση που θα αντιμετωπίσουν. Η ιδέα του γυμνασίου δεν πρέπει να βιώνεται ως κάτι το τρομακτικό αλλά σαν μια συνέχεια του δημοτικού με κάποιες ιδιαίτερες διαφορές.

Συμβουλές για γονείς:
 
            Ενθάρρυνση του παιδιού να αναλαμβάνει κάποιες πρωτοβουλίες και ευθύνες (πχ. πρωτοβουλίες σε απλά καθημερινά θέματα του σπιτιού).
            Η υπερπροστασία έχει ως αποτέλεσμα να μην αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια ανάπτυξης πρωτοβουλίας στο παιδί με αποτέλεσμα και πάλι να το οδηγούμε στη διαμόρφωση αδύνατου χαρακτήρα, με έλλειψη εμπιστοσύνης στις δικές του δυνάμεις.
            Είναι πολύ σημαντικό να τα ενθαρρύνουμε. Να τους δίνουμε την αίσθηση ότι αξίζουν και ότι μπορούν να βάλουν στόχους και να τα καταφέρουν. Οφείλουμε να καλλιεργήσουμε την αυτοπεποίθηση τους, έτσι ώστε να ενισχυθεί η γενικότερη αυτό-εικόνα τους.
            Αν τα πράγματα δυσκολεύουν ή δε βελτιώνονται, οι γονείς μπορούν να ζητήσουν μια εξειδικευμένη βοήθεια. Αν το παιδί εκδηλώνει υπερβολική ανησυχία, εάν υπάρχει σημαντικό άγχος στην οικογένεια, αν η απουσία από το σχολείο παρατείνεται, η οικογένεια και το σχολείο καλό είναι να μιλήσουν με εξειδικευμένους επιστήμονες οι οποίοι εξετάζοντας το παιδί μπορούν να δώσουν στους γονείς αλλά και στους δασκάλους συμβουλές για την αντιμετώπιση των σχολικών προβλημάτων του παιδιού.

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Ήρθε το καλοκαίρι...έτοιμοι για κατασκήνωση;;




      Το καλοκαίρι έφτασε και η μέρα που το παιδί θα ξεκινήσει τις καλοκαιρινές του διακοπές σε κάποια κατασκήνωση δεν είναι πολύ μακριά. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτός ο αποχωρισμός είναι ευχάριστος για το παιδί, γιατί συνδέεται με ξεκούραση, εκτόνωση και νέες φιλίες. Ωστόσο, δεν είναι σπάνιο ένας τέτοιος αποχωρισμός να συνοδευθεί από άγχος, ανασφάλεια και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Είναι σημαντικό, λοιπόν, οι γονείς να κάνουν πιο εύκολες τις στιγμές του αποχωρισμού και να βοηθήσουν το παιδί να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στο νέο του περιβάλλον.
        Αρχικά, αξίζει να τονίσουμε ότι η καλύτερη ηλικία για να πάει ένα παιδί στην κατασκήνωση είναι μετά τα 6 ή 7 του χρόνια. Σε αυτήν την ηλικία έχει ήδη πραγματοποιηθεί η πρώτη κοινωνική ένταξη του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον, ξέρει να αυτοεξυπηρετείται, μπορεί να κάνει πράγματα μόνο του, μπορεί να υπακούει σε κανόνες και να ακολουθεί οδηγίες.
         Παρακάτω,λοιπόν, ακολουθούν κάποιες συμβουλές που πιθανά να βοηθήσουν στην ομαλότερη προσαρμογή του παιδιού στη νέα αυτή εμπειρία.

1) Φροντίστε να επισκεφθείτε μαζί με το παιδί τις εγκαταστάσεις πριν την ημέρα έναρξης των διακοπών έτσι ώστε να εξοικειωθεί με τον χώρο.
2) Καλό είναι να επιλέξετε μια κατασκήνωση όπου ξέρετε ότι το παιδί σας θα βρει φίλους ή πρόσωπα που γνωρίζει ήδη. Γενικά η παρουσία ενός φίλου, συμμαθητή ή συγγενή μπορεί να βοηθήσει το παιδί να ξεπεράσει την αμηχανία των πρώτων ημερών πιο εύκολα.
3) Εξηγήστε του κάθε πότε θα το παίρνετε τηλέφωνο και κάθε πότε θα το επισκέπτεστε. Θα μπορούσατε επίσης να του δώσετε μια τηλεκάρτα για να μπορεί να επικοινωνεί μαζί σας όποτε νιώσει μοναξιά ή ανασφάλεια.
4) Συζητείστε τις τυχόν ανησυχίες του. Ακούστε προσεχτικά τις ερωτήσεις του και απαντήσετε σε αυτές όσο αυτονόητες ή ασήμαντες κι αν σας φαίνονται.
5) Αν το παιδί σας παραπονιέται ότι δεν περνάει καλά, μην βιαστείτε να το πάρετε πίσω. Αυτό είναι κάτι σύνηθες ειδικά τις πρώτες μέρες της κατασκήνωσης. Μιλήστε με τον ομαδάρχη που θα σας εξηγήσει ακριβώς πώς είναι τα πράγματα, εκείνος επίσης μπορεί να βοηθήσει το παιδί και να το διευκολύνει στην προσαρμογή του. Αν όμως το παιδί  συνεχίσει να παραπονιέται και είναι πραγματικά στενοχωρημένο και αναστατωμένο, πρέπει να το πάρετε.
6) Αποχαιρετήστε το με τρυφερότητα και αποφασιστικότητα. Κάντε του σαφές με κάθε τρόπο ότι εμπιστεύεστε την ικανότητα του να τα βγάζει πέρα μόνο του.
            Τέλος, να θυμόσαστε ότι η κατασκήνωση είναι κάτι παραπάνω από διακοπές. Η κατασκήνωση είναι εμπειρία μάθησης. Η κατασκήνωση βοηθά το παιδί να περάσει καλά, να ξεκουραστεί αλλά και να «εργαστεί». Στην κατασκήνωση ένα παιδί μαθαίνει να δουλεύει ομαδικά, να συνεργάζεται με άλλα παιδιά και αρχίζει να αποκτά μία αίσθηση ότι η ζωή επεκτείνεται και πέρα από το σπίτι και το σχολείο.





Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Η κλεπτομανία στο παιδί



Πώς εκδηλώνεται η κλεπτομανία στο παιδί;
Η φύση και η βαρύτητα της κλεπτομανίας διαφέρει από το παιδί στον ενήλικo διότι τα παιδιά είναι εκ φύσεως λιγότερο λογικά και περισσότερο παρορμητικά.
Τα παιδιά κλέβουν για να κατακτήσουν ένα αντικείμενο, ένα σύμβολο, μια βαθύτερη ανάγκη του εαυτού. Η μοναξιά, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η πίστη ότι δεν τα αγαπάνε, η ανασφάλεια, το αίσθημα απόρριψης, η έντονη ανάγκη αποδοχής, είναι συνήθη κίνητρα της κλεπτομανίας.
Συνεπώς όταν το παιδί κλέβει, δεν κλέβει το αντικείμενο αυτό καθαυτό, αλλά το συναίσθημα που συνοδεύει την απόκτησή του.
Το παιδί που κλέβει δυσκολεύεται να αντισταθεί στις εσωτερικές του παρορμήσεις. Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται αυτά που κλέβει, συνήθως μάλιστα πρόκειται για άχρηστα και περιττά αντικείμενα. Κυριαρχεί μέσα του μια άρρητη επιταγή που του λέει «πάρε ό,τι μπορείς κρυφά», «γέμισε το κενό γρήγορα», μια ανάγκη στην οποία στηρίζεται ο συναισθηματικός κόσμος του παιδιού.
Το παιδί που κλέβει μπορεί να είναι ψυχαναγκαστικό, να δυσκολεύεται να καταλάβει ότι η πράξη του είναι μη επιτρεπτή. Νιώθει μια αυξημένη ένταση πριν κλέψει και κατά τη διάρκεια της κλοπής η ένταση γίνεται ικανοποίηση και ευχαρίστηση.
Εχει δυσκολία να μοιράζεται τα προσωπικά του αντικείμενα, επιμονή να κρύβει τα παιχνίδια του, λέει συχνά ψέματα και εκδηλώνει έντονο και δυσανάλογο ενδιαφέρον για αντικείμενα που ανήκουν σε άλλους ή που βλέπει στα καταστήματα.
Πώς προτείνετε στους γονείς να αντιμετωπίσουν την κλεπτομανία στο παιδί τους;
Οι περισσότεροι γονείς νιώθουν μέσα τους ιδιαίτερα στιγματισμένοι όταν το παιδί τους κλέβει. Μπορεί να φοβούνται λανθασμένα ότι το παιδί τους θα εξελιχθεί σε έναν επικίνδυνο και αντικοινωνικό ενήλικο.
Εγκλωβίζονται συχνά σε δυσεπίλυτα συναισθήματα θυμού, ενοχών, απόγνωσης και αμφιθυμίας απέναντι στο παιδί τους, αποκρύπτοντας το πρόβλημα από τους δασκάλους και το υπόλοιπο περιβάλλον.
Το αποτέλεσμα είναι η χρήση αναποτελεσματικών και δυνάμει επικίνδυνων μεθόδων διαπαιδαγώγησης, όπως η τιμωρητικότητα, ο εξευτελισμός του παιδιού, το να το αποκαλούν «κλέφτη», που συντηρούν αντί να «θεραπεύουν» τη συμπεριφορά.
 Ο γονιός θα πρέπει να καταλάβει ότι το παιδί που κλέβει έχει συναισθηματικά κίνητρα και ελλείψεις και θα πρέπει πρωτίστως να τα αναγνωρίσει και να τα σεβαστεί. Θα πρέπει στη συνέχεια να μάθουν στο παιδί τους να βάζει όρια στη συμπεριφορά του και να κατανοεί τόσο την ηθική διάσταση της κλοπής όπως και τις συνέπειές της.
Χρησιμοποιώντας απτή γλώσσα, είναι σημαντικό να βοηθήσουν το παιδί να μάθει την έννοια της ιδιοκτησίας και να επιστρέφει πάντα αυτό που πήρε ζητώντας συγγνώμη.
Ο καθημερινός συναισθηματικός διάλογος ανάμεσα στον γονιό και στο παιδί κρίνεται απαραίτητος όπως και η διάθεση να ενδυναμώσουν την αυτοεκτίμησή του.
Η ψυχοθεραπευτική στήριξη από παιδοψυχολόγο μπορεί να είναι ιδιαίτερα βοηθητική όταν η κλεπτομανία στο παιδί είναι διαρκής, επαναλαμβανόμενη και ανθεκτική στον χρόνο. 

Πηγή: tanea.gr

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Πρώιμες Ενδείξεις Μαθησιακών Δυσκολιών

         



       Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία, η οποία καθυστερεί ή εμποδίζει την εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης σε παιδιά που έχουν όλες τις ικανότητες και δυνατότητες για τις εργασίες αυτές. Είναι λοιπόν ιδιαίτερα σημαντικό για τους γονείς να γνωρίζουν τα πρώτα σημάδια της μαθησιακής δυσκολίας ώστε να ζητήσουν την απαιτούμενη βοήθεια το συντομότερο δυνατόν. Μερικές τέτοιες ενδείξεις στο παιδί κατά την προσχολική και την πρώτη σχολική ηλικία είναι οι εξής:

1)Καθυστέρηση στην ομιλία. Τα παιδιά που πιθανόν να εκδηλώσουν δυσλεξία πιθανόν δεν θα αναπτύξουν λόγο ακόμα και με τη μορφή απλών λέξεων πριν από την ηλικία των 15 μηνών, και συνεπώς δεν θα μπορούν να μιλήσουν με φράσεις ακόμα και μετά τα δεύτερα γενέθλια τους. Συνήθως, όμως αυτή η καθυστέρηση είναι μέτριας μορφής και γι’ αυτό οι γονείς τείνουν να την παραβλέπουν και να την αποδίδουν σε κληρονομικότητα. (π.χ.«Και εγώ άργησα να μιλήσω αλλά δεν παρουσίασα δυσκολίες»). Ωστόσο μια φαινομενικά αθώα καθυστέρηση στην ομιλία, μπορεί να αποτελέσει το πρώτο σημάδι για μελλοντικές δυσκολίες.
2)Παρουσιάζει «μη ευαισθησία στην ομοιοκαταληξία» (insensitivity to rhyme). Συνήθως τα παιδιά προσχολικής ηλικίας διασκεδάζουν με παιδικά ποιηματάκια και είναι επίσης ικανά να επαναλάβουν αυτό που ακούνε. Ωστόσο, τα δυσλεκτικά παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν τους ήχους των λέξεων, συνεπώς είναι λιγότερο ευαίσθητα στην ομοιοκαταληξία. Η οικειότητα του παιδιού με τα παιδικά ποιηματάκια τείνει να γίνει μία από τις σημαντικότερες πρώτες ενδείξεις της μελλοντικής ή μη επιτυχίας του παιδιού στην ανάγνωση.
3)Δυσκολίες στην γραφή: δυσκολεύεται να μάθει να κρατά σωστά το μολύβι, να μάθει να γράφει το όνομα του, να προσανατολιστεί στο χαρτί, δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο, να αντιγράψει σχήματα, κάνει φωνολογικά λάθη κατά την γραφή (δηλαδή αντιστρέφει, αντικαθιστά, παραλείπει, προσθέτει, αντιμεταθέτει γραφήματα, συλλαβές ή και ολόκληρες λέξεις) και επίσης δυσκολεύεται να μάθει τους τόνους και τα σημεία στίξης.
4)Δυσκολεύεται με τις προ-μαθηματικές έννοιες π.χ. μεγάλο - μικρό, πολλά-λίγα, μέσα-έξω, και αργότερα δυσκολεύεται να μάθει τους αριθμούς και να αντιστοιχεί τις ποσοτικές έννοιες με το αριθμητικό τους σύμβολο.
5)Παρουσιάζει δυσκολίες στον προσανατολισμό στον χώρο π.χ. μπερδεύει τις έννοιες πάνω-κάτω, μπροστά-πίσω, αριστερά-δεξιά, και στον χρόνο μπερδεύει τις έννοιες πριν-μετά, χθες-αύριο.
6)Παρουσιάζει δυσκολίες σε δραστηριότητες που απαιτούν λεπτή κινητικότητα. Δηλαδή δυσκολεύεται να μάθει να κόβει με το ψαλίδι, να ντύνεται σωστά μόνο του, να κουμπώνει τα κουμπιά του, να δένει τα κορδόνια του.
7)Εμφανίζει αδεξιότητα σε δραστηριότητες που απαιτούν συντονισμό κινήσεων π.χ. Στο πιάσιμο και στο πέταγμα της μπάλας, στο παιχνίδι με το σχοινάκι, στο κουτσό κ.
8)Εμφανίζει δυσκολίες στην συγκέντρωση όταν για παράδειγμα ακούει μία ιστορία.
       Ωστόσο, θα πρέπει να τονίσουμε ότι η ένδειξη για δυσλεξία υπάρχει μόνο, όταν το παιδί εμφανίζει πολλές από τις παραπάνω δυσκολίες μαζί ή όταν εμφανίζει μερικές οι οποίες όμως είναι σοβαρές και επιμένουν.

         Τέλος, όπως αναφέρθηκε και στην αρχή αυτού του κειμένου είναι σημαντικό να ζητηθεί η απαιτούμενη βοήθεια όσο το δυνατόν συντομότερα. Γιατί όσο νωρίτερα ανιχνεύεται μια μαθησιακή δυσκολία τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες μελλοντικής επιτυχίας του παιδιού στο σχολείο και στη ζωή. Οι γονείς ενθαρρύνονται να μπορούν να αναγνωρίσουν τις προειδοποιητικές ενδείξεις μαθησιακών δυσκολιών ακόμα και στην προσχολική ηλικία. Τα πρώτα χρόνια στο σχολείο είναι εξαιρετικά σημαντικά για ένα μικρό παιδί. Υπάρχει η ανάγκη λοιπόν, της έγκαιρης διάγνωσης. 

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας για τους μαθητές της Λέσβου




Προς ενημέρωση κάθε ενδιαφερόμενου σας γνωρίζουμε ότι το Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α. υλοποιεί από το τρέχον σχολικό έτος την Πράξη «Ενισχυτική Διδασκαλία» στους Άξονες Προτεραιότητας 1,2 και 3, στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ.
Με τον όρο «Ενισχυτική Διδασκαλία» (E.Δ.) Γυμνασίου νοείται η παρακολούθηση από το/τη μαθητή/τρια του Γυμνασίου αυτοτελούς υποστηρικτικού προγράμματος διδασκαλίας στα μαθήματα: Γλωσσική διδασκαλία (Αρχαία, Νέα), Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Αγγλικά (κύρια Ξένη Γλώσσα). Σκοπός του προγράμματος είναι η επανένταξη των μαθητών/τριών στη μαθησιακή διαδικασία, η μείωση της μαθητικής διαρροής και η βελτίωση της απόδοσής τους στα παραπάνω μαθήματα. Στο πρόγραμμα Ενισχυτικής Διδασκαλίας συμμετέχουν μαθητές/τριες όλων των τάξεων του Γυμνασίου.
Το πρόγραμμα Ε.Δ. αρχίζει να λειτουργεί με σχετική εγκύκλιο έναρξης που εκδίδεται από τη Δ/νση  ΣΕΠΕΔ, Τμήμα Ε΄ Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης και Ενισχυτικής Διδασκαλίας, κάθε σχολικό έτος και λήγει με τη λήξη των μαθημάτων και πριν από την έναρξη των εξετάσεων.
        Ειδικότερα για την Πρώτη τάξη Γυμνασίου το ωρολόγιο πρόγραμμα της Ε.Δ. καθορίζεται ως εξής:
Τέσσερις (4) ώρες Μαθηματικά, (2) ώρες Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, τρεις (3) ώρες Νεοελληνική Γλώσσα και Γραμματεία, τρεις (3) ώρες Αγγλικά. Σύνολο δώδεκα (12) ώρες.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ Α΄ ΤΑΞΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ:
Επισημαίνουμε ότι, στην περίπτωση των μαθητών που τώρα αποφοιτούν από το Δημοτικό σχολείο και ενδιαφέρονται να ενταχθούν στο πρόγραμμα Ενισχυτικής Διδασκαλίας για το σχολικό έτος 2013-2014, οι Γονείς–Κηδεμόνες θα πρέπει να υποβάλλουν σχετική αίτηση συμμετοχής, με την παραλαβή των ελέγχων και την εγγραφή των μαθητών στην Α Γυμνασίου. Η αίτηση υποβάλλεται στις σχολικές μονάδες που θα φοιτήσουν, μέχρι την Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013.


Το πρόγραμμα Ε.Δ. υλοποιείται σε ΣΧΟΛΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ (Σ.Κ.Ε.Δ), ανά Δ/νση Εκπαίδευσης, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα:
Δ/ΝΣΗ Δ.Ε.
Α/Α
ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ/ΝΤΡΙΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ
ΛΕΣΒΟΥ
1
3ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ
ΣΤΡΑΤΗ ΜΥΡΙΒΗΛΗ 106
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
2251023738
ΛΕΣΒΟΥ
2
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΕΡΑΣ
ΠΑΠΑΔΟΣ ΛΕΣΒΟΥ
ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
2251082235
ΛΕΣΒΟΥ
3
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΛΛΟΝΗΣ
ΚΑΛΛΟΝΗ ΛΕΣΒΟΥ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
2253022257
ΛΕΣΒΟΥ
4
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΡΑΣ
ΑΓΡΑ ΛΕΣΒΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ
2253095331
ΛΕΣΒΟΥ
5
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΥΡΙΝΑΣ
ΜΥΡΙΝΑ ΛΗΜΝΟΥ
ΡΟΚΚΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
2254022217

Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ Δ/ΝΤΡΙΑ Α/ΘΜΙΑΣ ΚΑΙ Β/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΜΑΡΙΑ Χ. ΠΑΠΑΔΑΝΙΗΛ

Πηγή: www.lesvosnews.net

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Καλοκαιρινές διακοπές και Παιχνίδι.

        

         Το καλοκαίρι είναι πλέον εδώ και αυτό για τα περισσότερα παιδιά, μικρά αλλά και μεγαλύτερα σημαίνει ευκαιρία για ξεκούραση και παιχνίδι. Το παιχνίδι αποτελεί βασικό κομμάτι της παιδικής ηλικίας για τη συναισθηματική, νοητική, κοινωνική και σωματική ανάπτυξη του παιδιού. Μέσα από αυτό, το παιδί αποκτά πλήθος ικανοτήτων και δεξιοτήτων, όπως για παράδειγμα το χτίσιμο της αυτοπεποίθησης του, την έκφραση σκέψεων και συναισθημάτων κ.α.
            Οι καλοκαιρινές διακοπές, με το πλήθος των ερεθισμάτων που προσφέρουν, μπορεί να έχουν σημαντικά οφέλη για την ανάπτυξη των παιδιών. Οι γονείς μπορούν να αρπάζουν ακόμα και την παραμικρή ευκαιρία για μάθηση και να διδάσκουν τα παιδιά τους και να εμπλουτίσουν τον κόσμο των εμπειριών τους. Για παράδειγμα, είναι σημαντικό να μεταφέρουν στα παιδιά πληροφορίες και εκπαιδευτικά σχόλια, μέσα από έναν απλό και καθημερινό λόγο: ο ήλιος είναι επικίνδυνος για αυτό και πρέπει να φοράμε καπέλο, το καρπούζι είναι κόκκινο κλπ. Παρακάτω ακολουθούν κάποια παραδείγματα απλών παιχνιδιών τα οποία όμως ωφελούν την ανάπτυξη και την κοινωνικοποίηση των παιδιών.
  • Παιχνίδια με το νερό και την άμμο μπορούν να προσφέρουν κατάλληλες ευκαιρίες για την καλλιέργεια της κοινωνικοποίησης και της φαντασίας.
  • Παιχνίδια με αντικείμενα της καθημερινής ζωής, τα κατσαρολικά, τα φρούτα,  και τ’ άλλα πράγματα του σπιτιού μπορεί να γίνουν για τα μικρά παιδιά σημαντικό υλικό και μέσο για την ευχαρίστηση, την εκπαίδευση και την ωρίμανσή τους. 
  • Τα παζλ, η πλαστελίνη, η ζωγραφική, οι κούκλες και άλλου τύπου συμβολικό υλικό, είναι εξίσου σημαντικά καθώς καλλιεργούν την προσοχή, την παρατηρητικότητα, την μνήμη κλπ. Σημαντικό είναι όμως, να εξασφαλίσουν οι γονείς ότι αυτές, οι κατά κύριο λόγο ατομικές δραστηριότητες δεν υποκαθιστούν τα ομαδικά παιχνίδια.
            Τέλος, όπως ήδη έχει αναφερθεί παραπάνω, να θυμόμαστε πάντα ότι το παιχνίδι δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Οι γονείς είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουν ότι μέσα από το παιχνίδι, τα παιδιά μαθαίνουν να αναγνωρίζουν, να επιλέγουν, να μοιράζονται  εμπειρίες, να καλλιεργούν τα συναισθήματα, την κοινωνικότητα, τα συναισθήματα της συναλλαγής με τον εαυτό τους και τους άλλους. Επιπλέον, μέσα από το παιχνίδι το παιδί αποκτά αυτονομία και δύναμη, προετοιμάζεται για ποικίλες καταστάσεις και προβάρει τρόπους αντιμετώπισης, πειραματίζεται με τον “χώρο” ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο παιχνίδι. Οι γονείς, επίσης, πρέπει να συνειδητοποιήσουν  πόσο σημαντικό είναι να παίζουν με τα παιδιά τους. Μέσα από το κοινό παιχνίδι, δείχνουμε στο παιδί πόσο σημαντικό είναι για εμάς, έτσι ώστε να θέλουμε να μπούμε στον δικό του κόσμο και να το γνωρίσουμε καλύτερα. Μέσα από αυτό δημιουργείται ή ενισχύεται ακόμη περισσότερο η σχέση και επικοινωνία ανάμεσα στο γονιό και στο παιδί και μπαίνουν οι βάσεις για να νιώσει το παιδί ελεύθερο να επικοινωνήσει σκέψεις, συναισθήματα και προβληματισμούς χωρίς φόβο απόρριψης ή επίκρισης.

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

Έλεγχος Σχολικής Ετοιμότητας




Μαμά, μπορώ να πάω σχολείο;

Μια απλή δοκιμασία που διαρκεί λιγότερο από δέκα λεπτά και ονομάζεται Α – τεστ μπορεί να διαγνώσει έγκαιρα εάν το παιδί σας είναι έτοιμο να ξεκινήσει το σχολείο.
Τρία χρόνια μετά την εφαρμογή του, το Α- τεστ εκτιμά τις πρώιμες μαθησιακές ικανότητες στη νηπιακή ηλικία των 5-7 ετών.  Είναι μελετημένο και σταθμισμένο σε χιλιάδες Ελληνόπουλα που ζουν σε όλη την Ελλάδα και φοίτησαν στο νηπιαγωγείο.


Τι είναι το Α-τεστ
Είναι ένα απλό ερωτηματολόγιο που απαντάται από τους μελλοντικούς μαθητές σε χρόνο που δεν ξεπερνά συνολικά τα 7 έως 10 λεπτά. Στη συνέχεια, μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή αξιολογούνται οι απαντήσεις και σε κλάσματα δευτερολέπτου βγαίνει η «ετυμηγορία». Το τεστ απευθύνεται σε «φυσιολογικά» παιδιά (όχι δηλαδή αυτά με διαγνωσμένες μαθησιακές δυσκολίες) και μπορεί να γίνει είτε μέσα στο σχολικό περιβάλλον (νηπιαγωγείο) είτε στα γραφεία των εκπαιδευμένων συνεργατών σε όλη την Ελλάδα. Οι ειδικοί που είναι υπεύθυνοι για το σχεδιασμό του κατέληξαν σε εφτά τομείς που θεωρούν ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην ικανότητα του παιδιού να συμμετέχει ενεργά και χωρίς προβλήματα στη σχολική διαδικασία και αυτούς εξετάζει. Πρόκειται για την κριτική ικανότητα, τις γλωσσικές αναλογίες, την αφαιρετική σκέψη, τον οπτικοακουστικό συντονισμό, την οπτική αντίληψη, την αδρή κινητικότητα και τις ακολουθίες. Καθένας από αυτούς τους τομείς επηρεάζει την απόδοση του παιδιού και σε διαφορετικά μαθήματα. Για παράδειγμα, οι ακολουθίες, η ικανότητα δηλαδή του παιδιού να ταξινομεί τα δεδομένα για να φτιάξει μια ιστορία, έχει άμεση σχέση με την ικανότητά του να γράφει αργότερα εκθέσεις ή η οπτική αντίληψη των πραγμάτων θα παίξει σημαντικό ρόλο στο πόσο «καλός» μαθητής θα είναι στην ανάγνωση αλλά και την ορθογραφία (αφού όλοι μας θυμόμαστε οπτικά μια λέξη προκειμένου να τη γράψουμε). Με τον ίδιο τρόπο η αφαιρετική σκέψη είναι απαραίτητη στα μαθηματικά και ο οπτικοκινητικός συντονισμός στη γραφή. Έτσι, οι συνεργάτες του Α τεστ μπορούν από μια απλή ζωγραφιά του παιδιού να καταλάβουν αν έχει καλή σχέση με το μολύβι –άρα θα μπορεί εύκολα να μάθει να γράφει- κι από την απάντησή του σε μια απλή ερώτηση όπως «γιατί έχουμε καρέκλες στο σπίτι;» να διαπιστώσουν εάν διαθέτει επαρκή κριτική ικανότητα.


Ποια είναι τα οφέλη για τα παιδιά και τους γονείς
Τα παιδιά που έκαναν το Α-Τεστ ωφελούνται διότι η μετάβαση από το περιβάλλον του νηπιαγωγείου στο περιβάλλον του σχολείου γίνεται πιο ομαλά.
Είναι καλύτερα προετοιμασμένα για την έναρξη της φοίτησης στη Α’ Δημοτικού και νιώθουν συναισθηματική σιγουριά και ασφάλεια για να αντιμετωπίσουν την νέα σχολική ύλη. Νιώθουν περισσότερο εξοικειωμένα με το σχολικό περιβάλλον, ενώ όσα έχουν κάποια μικρή δυσκολία την αποκαθιστούν έγκαιρα.
Οι γονείς των παιδιών που έκαναν το Α-Τεστ, βεβαιώθηκαν ότι τα παιδιά τους  ήταν πραγματικά έτοιμα να αρχίσουν  το σχολείο.  Αρχικά ένιωσαν ασφάλεια και σιγουριά για τις ικανότητες των παιδιών τους, ενώ τους βοήθησε και για την σωστή επιλογή του κατάλληλου σχολείου.  Εξοικείωσαν τα παιδιά τους με τις σχολικές δραστηριότητες και τους έδωσε την δυνατότητα να τα βοηθήσουν αποτελεσματικά  αν είχαν κάποια δυσκολία.
Μέσω του Α-Τεστ οι γονείς ενημερώθηκαν ότι υπάρχει και στη χώρα μας αντικειμενικός τρόπος ανίχνευσης πιθανών μαθησιακών δυσκολιών πριν από την έναρξη του σχολείου.

Το Α-Τεστ βοηθά και το σχολείο
Ο προληπτικός έλεγχος σχολικής ετοιμότητας βοηθά στην καλύτερη προετοιμασία του σχολείου προκειμένου να υποδεχτεί τους μαθητές του αλλά και στην πληρέστερη ενημέρωση των δασκάλων για τις πιθανότητες μαθησιακών δυσκολιών που μπορεί να προκύψουν σε κάθε τάξη.
Επιπλέον βοηθά στην σωστότερη κατανομή των μαθητών στα τμήματα της τάξης, ώστε να μην συγκεντρώνονται όλα τα παιδιά με τις επιπλέον εκπαιδευτικές ανάγκες σε ένα μόνο τμήμα και στη σωστότερη επιλογή δασκάλων από το σχολείο.


Τι μπορώ να κάνω αν το παιδί μου έχει χαμηλές ή οριακές ικανότητες;
Μαζί με τα αποτελέσματα του τεστ, οι ειδικοί που το διεξάγουν θα σας δώσουν τις κατάλληλες συμβουλές για να βοηθήσετε το παιδί να ενισχύσει τα «αδύναμα» σημεία του, ώστε μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα χτυπήσει για πρώτη φορά το κουδούνι να είναι πανέτοιμο για όλα τα μαθήματα. Οι λύσεις που προτείνονται είναι πολύ απλές και διασκεδαστικές για το παιδί και έχουν να κάνουν με απλές δραστηριότητες, παιχνίδια ή προτεινόμενα βιβλία. Μην ανησυχείτε: μέχρι το Σεπτέμβριο υπάρχει αρκετός χρόνος για να μάθει το παιδί να γράφει πιο σωστά, να αναπτύξει την κριτική του σκέψη, να βελτιώσει τις γλωσσικές αναλογίες ή να βελτιώσει κάθε τομέα στον οποίο υστερεί. Αλλά και άσχετα από το τεστ, υπάρχουν κάποιες δραστηριότητες που μπορεί να βοηθήσουν ένα παιδί προσχολικής ηλικίας να αναπτύξει τις απαραίτητες ικανότητες. Για να του δώσετε τα απαραίτητα εφόδια φροντίστε, πριν πάει στην πρώτη δημοτικού:
-     Να μάθει να αναγνωρίζει και να γράφει τα γράμματα και να ξεχωρίζει τα μικρά από τα κεφαλαία.
-     Να συνδέει τα γράμματα με λέξεις (π.χ. «γ όπως γάτα»)
-     Να συνηθίσει να γράφει σε ένα τετράδιο προγραφής 2-3 σελίδες κάθε μέρα, ώστε να εξοικειωθεί με την υποχρέωση της απογευματινής εργασίας.


Πόσο κοστίζει;
Αν απευθυνθείτε σε κάποιον από τους εξειδικευμένους συνεργάτες του Α-Τεστ, θα μπορεί το παιδί να εξεταστεί με το κόστος μιας επίσκεψης στο γραφείο του ειδικού θεραπευτή που διεξάγει το τεστ. Στην περίπτωση που το τεστ γίνει οργανωμένα με πρωτοβουλία κάποιου σχολείου ή νηπιαγωγείου, το κόστος που αντιστοιχεί σε κάθε παιδί είναι ακόμα πιο μικρό.

Οι δημιουργοί του Α τεστ
Η συγκεκριμένη δοκιμασία είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας δύο έμπειρων και καταξιωμένων επιστημόνων:
Της Λωρέττας Θωμαΐδου, παιδιάτρου, Επίκουρης καθηγήτριας  Αναπτυξιακής Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθύντρια της πρώτης Μονάδας Αναπτυξιακής Παιδιατρικής στην Ελλάδα (στη Β παιδιατρική κλινική του Νοσοκομείου Παίδων Αγ. Σοφία) και του Στέλιου Μαντούδη, αναπτυξιακού εργοθεραπευτή και αναγνωρισμένου σύμβουλου ανάπτυξης σε περισσότερους από 40 δημόσιους και ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς.

Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στο επίσημο site του Α τεστ www.atest.gr θα βρείτε πληροφορίες για τους ειδικούς που διεξάγουν το τεστ σε όλη την Ελλάδα.