Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Το άγχος των εξετάσεων.

Το σεμινάριο μπορεί να γίνει είτε ομαδικό είτε ατομικό.

        "Ο γιος μου διαβάζει, για να δώσει πανελλήνιες. Έχει πολύ άγχος. Ο αδερφός του άλλαξε δωμάτιο, για να μην τον ενοχλεί. Έχει βάλει υψηλούς στόχους και αγχώνεται, γιατί ανησυχεί ότι δεν θα τα καταφέρει. Λέει ότι δεν του φτάνει ο χρόνος και ότι δεν μπορεί να συγκεντρωθεί. Είναι καλός μαθητής, αλλά ανησυχεί μήπως ξεχνάει αυτά που διαβάζει. Το βράδυ αργεί να κοιμηθεί. Δεν τρώει καλά. Πήρα άδεια από τη δουλειά μου, για να είμαι σπίτι και να τον βοηθάω όσο μπορώ. Τι μπορώ να κάνω, για να μην αγχώνεται τόσο πολύ;". 
 

            Καθώς πλησιάζει η περίοδος των εξετάσεων, η αγωνία και το άγχος των μαθητών αλλά και των γονιών, αυξάνεται σημαντικά. Το άγχος και η ψυχολογική φόρτιση που συνοδεύει τις πανελλαδικές εξετάσεις μπορεί να έχουν ολέθριες συνέπειες στην ψυχική κατάσταση των μαθητών και των γονέων, προκαλώντας ακόμα και οικογενειακές εντάσεις και συγκρούσεις.  
           Σκοπός της συγκεκριμένης συνάντησης είναι να συζητηθούν θέματα που προκύπτουν μέσα στην οικογένεια την περίοδο των εξετάσεων και να δοθούν συμβουλές τόσο για τους μαθητές όσο και για τους γονεις, με στόχο να υπάρξει ένα αρμονικό οικογενειακό περιβάλλον! Αναλυτικότερα, θα συζητηθούν οι αιτίες που προκαλούν άγχος εξετάσεων, τα συμπτώματα (σωματικά, πνευματικά, συναισθηματικά) και τι μπορούμε να κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε. Επίσης, θα συζητηθούν τρόποι για να μαθαίνει το παιδί γρήγορα και αποτελεσματικά, τεχνικές μελέτης και μυστικά για επιτυχημένες επαναλήψεις.

Όλο το υλικό του σεμιναρίου θα δοθεί σε έντυπη μορφή.
 
Ημερομηνίες διεξαγωγής:
6 Απριλίου 2013 ή
7 Απριλίου 2013

ποιος επιθυμεί να το παρακολουθήσει χρειάζεται να δηλώσει συμμετοχή.   

Διάρκεια: 2 ώρες
Τόπος Διεξαγωγής: Καβέτσου 17

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Γιατί να επισκεφτώ έναν παιδοψυχολόγο;



Το μεγάλωμα των παιδιών είναι μια δημιουργική αλλά συνάμα γεμάτη προκλήσεις κατάσταση. Στην καθημερινότητα τους οι γονείς καλούνται να διαχειριστούν πλήθος καταστάσεων με τα παιδιά τους, άλλοτε εύκολων και άλλοτε δύσκολων. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα καταφέρνουν, ωστόσο κάποιες καταστάσεις τους δυσκολεύουν και τους προβληματίζουν.
Έχει αποδειχτεί, λοιπόν, πολύ ωφέλιμο για τους γονείς να συμβουλεύονται έναν ψυχολόγο ειδικευμένο σε θέματα παιδοψυχολογίας και συμβουλευτικής γονέων, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει  στην καλύτερη διαπαιδαγώγηση και ανατροφή του παιδιού αλλά ακόμη και στο πώς να επικοινωνείτε καλύτερα με το παιδί και τον έφηβο.

Μερικοί από του στόχους της συμβουλευτικής γονέων είναι:
  •  Η βελτίωση της σχέσης και της επικοινωνίας με το παιδί σας.
  •  Η ενίσχυση θετικών και αποτελεσματικών τρόπων διαπαιδαγώγησης.
  •  Η δημιουργία υγιών και ήρεμων σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογένειας.
  •  Η σωστή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.
Πότε είναι καλό να απευθυνθείτε για συμβουλευτική γονέων;
  •  Κρίση στην οικογένεια (π.χ. χωρισμός, θάνατος).
  •  Απειθαρχία. Οριοθέτηση
  •  Αντιζηλία ανάμεσα στα αδέρφια.
  •  Εκρήξεις θυμού.
  •  Σχολική μελέτη.
Επιπλέον, θα ήταν καλό να απευθυνθείτε σε έναν παιδοψυχολόγο όταν παρατηρείτε συμπεριφορές  του παιδιού σας που σας ανησυχούν ή που εμφανίστηκαν ξαφνικά.
  • Άγχος. π.χ. άγχος για την επίδοσή του στο σχολείο ή σε άλλες δραστηριότητες, άγχος εξετάσεων, άγχος αποχωρισμού.
  •  Φοβίες. π.χ. κοινωνική φοβία, σχολική φοβία.
  • Ανορεξία ή/και βουλιμία.
  • Ελλειμματική προσοχή με ή χωρίς Υπερκινητικότητα.
  • Προβλήματα συμπεριφοράς.
  •  Σωματικές ενοχλήσεις χωρίς οργανική αιτία.
  • Διαταραχές ύπνου.
  • Διαταραχές απέκκρισης (ενούρηση, εγκόπριση).
  • Σημαντικές αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού ή του εφήβου.
Μην διστάζετε να ζητήσετε την συμβουλή του ειδικού. Το να απευθυνθεί κάποιος σε ένα ψυχολόγο δεν είναι ταμπού ούτε τον στιγματίζει. Άλλωστε είναι προτιμότερο να προλαμβάνουμε καταστάσεις, παρά να τις αντιμετωπίζουμε εκ των υστέρων.

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Ο θυμός στην παιδική ηλικία.Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί;



            Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό και χρήσιμο συναίσθημα, το οποίο εκπέμπει ένα σήμα ότι κάτι μας ενοχλεί. Πολλές φορές όμως ξεφεύγει από τα όρια και επηρεάζει αρνητικά τη διάθεση μας και τον τρόπο που λειτουργούμε σε όλες τις δραστηριότητες μας, στη δουλειά, στο σχολείο, στην κοινωνική μας ζωή. Γι' αυτό, λοιπόν, χρειάζεται να πλησιάσουμε και να βοηθήσουμε τα παιδιά να αλλάξουν τον τρόπο που θυμώνουν. Το παιδί σας πρέπει, λοιπόν να μάθει ότι ενώ τα συναισθήματα θυμού είναι φυσιολογικά, υπάρχουν αποδεκτοί και μη αποδεκτοί τρόποι αντιμετώπισης τους.
            Αρχικά, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να αντιληφθεί και να αναγνωρίσει τους λόγους για τους οποίους νιώθει θυμωμένο. Συχνά, ακόμη και το γεγονός ότι θα δείχνετε να κατανοείτε τους λόγους για τους οποίους έχει εκνευριστεί, μπορεί να το ηρεμήσει. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας έχει θυμώσει επειδή ο μικρός αδερφός του, του έχει πάρει το παιχνίδι του χωρίς να το ρωτήσει, μπορείτε με ήρεμο τρόπο να αποδεχτείτε τα συναίσθημα που νιώθει λέγοντας ότι καταλαβαίνετε πόσο εκνευριστικό είναι να παίρνουν τα πράγματα του χωρίς να το ρωτούν. Αυτό και μόνο, είναι ικανό να μειώσει την ένταση και να αλλάξει την συναισθηματική κατάσταση του παιδιού σας. 
            Επίσης, οι γονείς είναι σημαντικό να αποφύγουν να απαντήσουν στο θυμό του παιδιού τους. Το μόνο που θα πετύχουν έτσι, είναι να επιδεινώσουν την κατάσταση. Προσπαθήστε να ελέγξετε πρώτα τον δικό σας εκνευρισμό και να ηρεμήσετε. Απαντήστε στο παιδί σας με ήρεμο τόνο στη φωνή σας. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε ευκολότερα να κατευθύνετε τις αντιδράσεις του παιδιού σας και παράλληλα θα δώσετε το παράδειγμα της συμπεριφοράς που θέλετε να βλέπετε από εκείνο.
                Μιλήστε στο παιδί σας για το θυμό που νιώθει. Πείτε του ότι είναι σημαντικό για τον ίδιο του τον εαυτό να μάθει να ελέγχει τα συναισθήματά του. Είναι, επίσης πολύ σημαντικό να μάθει να ελέγχει τον εαυτό του προτού πει ή κάνει κάτι που είναι τελείως ανάρμοστο. Πείτε στο παιδί σας, εκ των προτέρων, ότι την επόμενη φορά που θα εκνευριστεί τόσο πολύ, θα το βοηθήσετε με το να το στείλετε στο δωμάτιο του μέχρι να ηρεμήσει. Εξηγήστε του ότι αν δεν κάνει άμεσα αυτό που θα του ζητήσετε θα χάσει για το υπόλοιπο της ημέρας κάτι, για παράδειγμα δε θα μπορεί να δει τηλεόραση ή να παίξει με τους φίλους του.
                Αν ο θυμός του παιδιού έχει περάσει τα όρια, σταματήστε το άμεσα και στείλτε το στο δωμάτιό του για να ηρεμήσει. Αποφύγετε να συζητήσετε με το παιδί την ώρα που και εκείνο αλλά και εσείς είστε εκνευρισμένοι. Αφού ηρεμήσετε, αφιερώστε όσο χρόνο χρειάζεται για να του εξηγήσετε με ακρίβεια τι έκανε και για ποιο λόγο δεν εγκρίνετε τέτοιες πράξεις και συμπεριφορές. Συζητήστε μαζί του με σκοπό να αναπτύξετε ένα σχέδιο το οποίο θα συμβάλλει στο να αποφευχθούν τέτοια ξεσπάσματα στο μέλλον.
                Τέλος, οι γονείς πρέπει να θυμούνται ότι εκείνοι λειτουργούν σαν παράδειγμα για τα παιδιά τους. Οπότε οφείλουν αρχικά, να ελέγξουν την δική τους διάθεση και να ηρεμήσουν. Ο συνεχής εκνευρισμός στο σπίτι μαθαίνει στα παιδιά να εκφράζονται με  θυμό. Αν λοιπόν, θέλετε να μάθετε στα παιδιά σας να διαχειρίζονται καλύτερα το θυμό τους, φροντίστε να διαχειριστείτε και το δικό σας θυμό.

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Νυχτερινή Ενούρηση. Τί είναι και τί μπορούν να κάνουν οι γονείς.

Η ενούρηση είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα της παιδικής ηλικίας και ορίζεται ως το μη ελεγχόμενο ακούσιο άδειασμα των ούρων που συνήθως συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου. Το άδειασμα αυτό θεωρείται ότι είναι πρόβλημα και μπορεί να μας ανησυχήσει όταν παρουσιάζεται μετά την ηλικία των 5 ετών.
Στο σημείο αυτό, θα αναφέρουμε την τυπική σειρά σταδίων που πρέπει να περάσει το παιδί για να θεωρηθεί ότι έχει κατακτήσει με επιτυχία τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης. Πρώτον το παιδί πρέπει να μάθει να αντιλαμβάνεται την πίεση που ασκεί το γέμισμα στην ουροδόχο κύστη. Δεύτερον, πρέπει να μάθει να ερμηνεύει αυτό το ερέθισμα. Τρίτον, να ειδοποιεί τους γονείς ότι θέλει να πάει στην τουαλέτα. Και τέλος, να αμείβεται και να επιβραβεύεται για το κατόρθωμα του με ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά.
Η ενούρηση διακρίνεται σε πρωτοπαθή δηλαδή όταν τα παιδιά δεν έχουν κατακτήσει τον έλεγχο των σφιγκτήρων και δευτεροπαθή, όταν τα παιδιά είχαν επιτύχει τον έλεγχο των σφιγκτήρων για τουλάχιστον 1 έτος αλλά ξανάρχισαν να «βρέχονται».
Αρχικά είναι σημαντικό να αποκλειστούν όλοι οι οργανικοί παράγοντες για την ενούρηση με μια επίσκεψη στον παιδίατρο. Εφόσον, αποκλειστούν οι οργανικοί παράγοντες, τότε τα αίτια της νυχτερινής ενούρησης μπορεί να είναι ψυχογενή. Τα αισθήματα ζήλιας προς ένα αδερφό προκαλούν ενούρηση για την προσέλκυση της προσοχής του γονέα. Επίσης το άγχος, η ανασφάλεια και η συναισθηματική ανωριμότητα μπορούν να γίνουν αιτία ενούρησης.  Επιπλέον πολλά παιδιά με νυχτερινή ενούρηση έχουν πολλές φοβίες όπως τα ζώα, οι δυνατοί ήχοι και είναι κοινωνικά απομονωμένα. Τα προβλήματα επικοινωνίας των γονέων και οι εντάσεις στο οικογενειακό περιβάλλον ενδεχομένως προκαλούν ενούρηση.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν:
Οι γονείς δεν πρέπει να είναι τιμωρητικοί και αυστηροί απέναντι στο παιδί γιατί μπορεί να παρατείνουν το άγχος του και να το τραυματίσουν δημιουργώντας του αισθήματα ντροπής. Σίγουρα μην τα μαλώσετε και να μην τα απειλήσετε με τιμωρία. Να μην εξαναγκάσετε και να μην πιέσετε τα παιδιά γιατί αρκετό άγχος έχουν από μόνα τους. Αντίθετα, φροντίστε να εξηγήσετε στο παιδί ότι δεν φταίει αυτό και ότι γρήγορα θα αποκτήσει τον έλεγχο. Προσπαθήστε να διερευνήσετε τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού, (θυμός, ζήλια, άγχος). 
Οι γονείς επίσης μπορούν να κάνουν μία συμφωνία με το παιδί και να το επιβραβεύουν κάθε φορά που μένει στεγνό. Έτσι το παιδί θα μάθει σιγά σιγά να ελέγχει τον σφιγκτήρα του καθώς θα υπάρχει κάποιο κίνητρο. Στη συνέχεια η εξωτερική ενίσχυση γίνεται και εσωτερική καθώς το παιδί αισθάνεται ικανοποίηση που τα έχει καταφέρει. Ωστόσο, οι γονείς θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι, όπως συμβαίνει με την απόκτηση κάθε άλλης καινούργιας δεξιότητας και η κατάκτηση αυτή επιτυγχάνεται σταδιακά, μέσα σε κάποιο ορισμένο χρονικό διάστημα και όχι μέσα σε μια νύχτα, και έτσι οι υποτροπές μπορεί να είναι συχνές.

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Παιδικές φοβίες και πώς να τις αντιμετωπίσουμε.



         Ο φόβος είναι μια καθαρά φυσιολογική αντίδραση σε γεγονότα που απειλούν την προσωπική ασφάλεια του παιδιού. Είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα για το οποίο υπάρχει αιτία. Όταν όμως το συναίσθημα αυτό δεν δικαιολογείται και επηρεάζει και παρεμποδίζει την καθημερινότητα του παιδιού, τότε μιλάμε για φοβία.
            Μέχρι την ηλικία των 12 χρόνων, όλα τα παιδιά μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπα με ορισμένους φόβους, που συνήθως είναι ευμετάβλητοι και διαφοροποιούνται καθώς αυτά μεγαλώνουν. Οι φόβοι για τα ζώα, π.χ. είναι πιο συνηθισμένοι στην ηλικία μεταξύ 3-4 ετών, ενώ από τα 4-6 τους χρόνια τα παιδιά φοβούνται κυρίως το σκοτάδι, τα δημιουργήματα της φαντασίας (όπως τα φαντάσματα) αλλά και τα ατυχήματα ή τις φυσικές καταστροφές. Οι φόβοι μειώνονται σταδιακά μεταξύ 9-12 ετών.

ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΤΟΥ
            Συνήθως οι φοβίες του παιδιού υποχωρούν όταν αυτό μπαίνει στην εφηβεία. Όμως η συμπεριφορά των γονέων, καθώς και η καθοδήγηση από έναν ειδικό, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στο να ξεπεράσει το παιδί γρηγορότερα το πρόβλημα. Παρακάτω ακολουθούν κάποιες συμβουλές για να βοηθηθεί το παιδί να ξεπεράσει τους φόβους του:
α) Να βοηθήσουμε το παιδί να αναπτύξει κάποιες δεξιότητες, έτσι ώστε να αντιμετωπίζει τη φοβική κατάσταση π.χ. εάν φοβάται το σκοτάδι, μπορεί να έχει ένα φωτάκι δίπλα του και να ανάβει.
β) Το παιδί να έρχεται σταδιακά σε επαφή με το φοβικό αντικείμενο και όχι κατευθείαν, αν δεν μπορεί καν να το ανεχτεί.
γ)Να δοθούν ευκαιρίες στο παιδί να γνωρίσει το φοβικό αντικείμενο κάτω από συνθήκες οι οποίες δεν του προκαλούν άγχος και νιώθει απόλυτα ασφαλές.
δ) Να εξηγήσουμε με λόγια στο παιδί ότι το φοβικό αντικείμενο δεν είναι επικίνδυνο.
ε) Εξηγήστε του με απλά λόγια τι είναι το φανταστικό και τι είναι το πραγματικό για να μπορέσει να απομυθοποιήσει τον φόβο του (π.χ. για τους δράκους και για τα φαντάσματα).
στ) Να αναφέρουμε στο παιδί παραδείγματα των δικών μας παιδικών φόβων, έτσι θα νιώσει καλύτερα.
ζ) Μην το πιέζετε να ξεπεράσει το φόβο του. Αν π.χ. φοβάται τη θάλασσα, μην το αναγκάζετε να κολυμπήσει. Απολαύστε εσείς το μπάνιο σας, δίνοντάς του έτσι το καλό παράδειγμα, χωρίς όμως να επιμένετε να σας ακολουθήσει.
            Τέλος, αν η φοβία διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες και αποδιοργανώνει τη ζωή του παιδιού, τότε προτείνετε η επίσκεψη σε έναν ειδικό προκειμένου οι γονείς και το παιδί να μπορέσουν να διαχειριστούν το πρόβλημα πιο αποτελεσματικά.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Πώς η σχέση των γονιών επηρεάζει τα παιδιά;





            Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να καταλάβουν ότι η μεταξύ τους σχέση επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη συναισθηματική ζωή του παιδιού. Οι γονείς αποτελούν το πρότυπο των παιδιών και το οικογενειακό περιβάλλον παρέχει το πλαίσιο μέσα στο οποίο εξελίσσονται τα παιδιά. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που ζουν μέσα σε ήρεμα οικογενειακά περιβάλλοντα έχουν αυτοπεποίθηση, είναι πιο κοινωνικά και με αρκετά ενδιαφέροντα. Αντίθετα, παιδιά που ζουν σε κλίμα συνεχών τσακωμών και εντάσεων παρουσιάζουν προβλήματα προσαρμογής και διάθεσης, καθώς και χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο. Παράλληλα, μπορεί να εκδηλώνουν έντονη επιθετικότητα και εκνευρισμό.
            Η σχέση των γονιών είναι κάτι που θα επηρεάσει το παιδί σε όλη την πορεία της ζωής του και δεν αφορά μόνο στην παιδική του ηλικία. Τα παιδιά παρατηρούν και μιμούνται την συμπεριφορά των γονιών τους και ειδικότερα τον τρόπο με τον οποίο λύνουν τις διαφορές τους. Αυτό εντυπώνεται μέσα τους και όταν μεγαλώσουν, τείνουν ασυνείδητα να υιοθετούν παρόμοιες συμπεριφορές. Για παράδειγμα, όταν κάποια παιδιά έχουν ζήσει ως μόνο τρόπο επίλυσης των διαφορών των ανθρώπων τον τσακωμό ή τις φωνές, αυτό θα επαναλαμβάνουν και στη δική τους ζωή. Αντίθετα, όταν γνωρίζουν ότι ο διάλογος, οι ήπιοι τόνοι και η συνεργασία δίνουν λύσεις στα προβλήματα, αυτό θα εφαρμόζουν.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
            Αρχικά, λοιπόν, οι γονείς είναι καλό να συνειδητοποιήσουν πως όσο καλύτερη είναι η μεταξύ τους σχέση, τόσο αυτό θα επηρεάσει θετικά ολόκληρη την οικογένεια και τα παιδιά, με ποικίλους τρόπους. Συνεπώς, θα πρέπει να αποφασίσουν να επενδύσουν σε αυτή τη σχέση και να τη φροντίσουν.
            Βέβαια, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι το να υπάρχουν καβγάδες ανάμεσα στο ζευγάρι είναι κάποιες φορές αναπόφευκτο. Το θέμα είναι η συχνότητα και η ένταση αυτών των καβγάδων. Όταν οι τσακωμοί είναι καθημερινοί, με οποιαδήποτε αφορμή και τελικά καθιερώνονται σαν τρόπος επικοινωνίας του ζευγαριού, τα παιδιά βιώνουν επαναλαμβανόμενα το άγχος. Επιπλέον όταν οι τσακωμοί είναι βίαιοι με ανταλλαγή απαξιωτικών δηλώσεων, τότε τα παιδιά πληγώνονται σημαντικά, καθώς απομυθοποιείται πρόωρα και με βίαιο τρόπο άλλοτε η μητέρα άλλοτε ο πατέρας και άλλοτε και οι δύο γονείς. Οι συχνοί και έντονοι καβγάδες που διεξάγονται μπροστά στα παιδιά αναμφίβολα αποτελούν τραυματικές εμπειρίες για αυτά.
            Επειδή. λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν διαφωνίες και είναι ανθρώπινο να υπάρχουν και τσακωμοί, είναι σημαντικό να επισημανθούν κάποιες καθοριστικές λεπτομέρειες. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορεί να τσακώνεται ένα ζευγάρι. Για παράδειγμα, ένας τσακωμός μπορεί να είναι μια συζήτηση με διαφωνία και επιχειρήματα με ένταση στη φωνή, όπου ο ένας εξακολουθεί να σέβεται τον άλλο, αλλά αντίθετα μπορεί να είναι δυνατές φωνές, προσβλητικοί χαρακτηρισμοί και ακόμη και σωματική βία. Έχει σημασία, δηλαδή, ο τρόπος με τον οποίο διαφωνεί το ζευγάρι και με τον οποίο παραδειγματίζει τα παιδιά που το ζουν και το παρατηρούν.

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Το άγχος των εξετάσεων. Συζήτηση για γονείς


 

        "Ο γιος μου διαβάζει, για να δώσει πανελλήνιες. Έχει πολύ άγχος. Ο αδερφός του άλλαξε δωμάτιο, για να μην τον ενοχλεί. Έχει βάλει υψηλούς στόχους και αγχώνεται, γιατί ανησυχεί ότι δεν θα τα καταφέρει. Λέει ότι δεν του φτάνει ο χρόνος και ότι δεν μπορεί να συγκεντρωθεί. Είναι καλός μαθητής, αλλά ανησυχεί μήπως ξεχνάει αυτά που διαβάζει. Το βράδυ αργεί να κοιμηθεί. Δεν τρώει καλά. Πήρα άδεια από τη δουλειά μου, για να είμαι σπίτι και να τον βοηθάω όσο μπορώ. Τι μπορώ να κάνω, για να μην αγχώνεται τόσο πολύ;". 
 

            Καθώς πλησιάζει η περίοδος των εξετάσεων, η αγωνία και το άγχος των μαθητών αλλά και των γονιών, αυξάνεται σημαντικά. Το άγχος και η ψυχολογική φόρτιση που συνοδεύει τις πανελλαδικές εξετάσεις μπορεί να έχουν ολέθριες συνέπειες στην ψυχική κατάσταση των μαθητών και των γονέων, προκαλώντας ακόμα και οικογενειακές εντάσεις και συγκρούσεις.  
           Σκοπός της συγκεκριμένης συνάντησης είναι να συζητηθούν θέματα που προκύπτουν μέσα στην οικογένεια την περίοδο των εξετάσεων και να δοθούν συμβουλές τόσο για τους μαθητές όσο και για τους γονεις, με στόχο να υπάρξει ένα αρμονικό οικογενειακό περιβάλλον! Αναλυτικότερα, θα συζητηθούν οι αιτίες που προκαλούν άγχος εξετάσεων, τα συμπτώματα (σωματικα. πνευματικά. συναισθηματικά) και τι μπορούμε να κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε.
 
Ημερομηνίες διεξαγωγής:
6 Απριλίου 2013
7 Απριλίου 2013

ποιος επιθυμεί να το παρακολουθήσει μπορεί να δηλώσει συμμετοχή.   

Διάρκεια: 2 ώρες

Τόπος Διεξαγωγής: Καβέτσου 17