Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Το βιβλίο με τον Κίκο. Ο κανόνας του Εσώρουχου.

Ο Κίκο είναι ένα μικρό παιδί που απολαμβάνει τα αγγίγματα στο σώμα του, αλλά ξέρει να θέτει όρια και να απαγορεύει όσα είναι ακατάλληλα...




Στο βιβλίο το Χέρι είναι φιλικό και ζητά πάντοτε την άδεια του Κίκο πριν το άγγιγμα. Ο Κίκο τη δίνει. Όταν, όμως, το Χέρι θέλει να τον αγγίξει μέσα από το εσώρουχο, ο Κίκο λέει όχι...
   



Αυτός είναι ο Κίκο.
Και δίπλα στον Κίκο είναι ο φίλος του, το Χέρι.

Τώρα ίσως σκεφτείτε: τι μπορείς να κάνεις
με ένα χέρι για φίλο;

Μμμ! Περισσότερα απ’ όσα φαντάζεστε!

«Χέρι, Χέρι! Θέλω να πετάξω αλλά δεν έχω φτερά!»
λέει ο Κίκο.

«Έγινε, Κίκο!» λέει το Χέρι.
«Θα είμαι το αεροπλάνο σου.
Μπορείς να επιβιβαστείς, φεύγω αμέσως!»

«ΒΟΥΟΥΟΥΜ!» κάνει το αεροπλάνο.

«Χέρι, Χέρι! Τα πόδια μου θέλουν να χορέψουν
αλλά δεν έχω μουσική», λέει ο Κίκο.

«Έγινε, Κίκο!» λέει το Χέρι.
«Θα είμαι ο μουσικός σου. Έχω ένα πιάνο
και τα δάχτυλά μου ξέρουν πώς να κάνουν
τα πλήκτρα να τραγουδούν».

«ΠΛΙΝΓΚ ΠΛΟΝΓΚ!» κάνει το πιάνο.

«Χέρι, Χέρι! Η κοιλιά μου ζητάει κάτι νόστιμο
αλλά δεν ξέρω τι», λέει ο Κίκο.

«Έγινε, Κίκο! Θα είμαι ο μικρός σου ζαχαροπλάστης.
Θέλεις μια μηλόπιτα, μια σοκολατόπιτα,
μια πίτα με γλυκόριζα ή μια πίτα με μπανάνα;»

«Θέλω μια μηλοσοκολατογλυκοριζομπανανόπιτα!»
φωνάζει ο Κίκο.

«ΝΙΑΜ, ΝΙΑΜ, ΝΙΑΜ…»

«Χέρι, Χέρι! Θέλω να παίξω κι άλλο
αλλά δεν μπορώ μόνος μου!» λέει ο Κίκο.
«Έγινε, Κίκο! Θα παίξουμε μαζί», λέει το Χέρι.

«Μπορώ να αγγίξω τα μαλλιά σου;» ρωτάει το Χέρι.
«Ναι, φυσικά μπορείς», λέει ο Κίκο.

«Μπορώ να αγγίξω τη μύτη σου;» ρωτάει το Χέρι.
«Ναι, μπορείς», λέει ο Κίκο.

«Μπορώ να αγγίξω το χέρι σου;» ρωτάει το Χέρι.
«Ναι, μπορείς», λέει ο Κίκο.

«Μπορώ να σε αγγίξω μέσα από το εσώρουχό σου;»
ρωτάει το Χέρι.
«ΟΧΙ!» φωνάζει ο Κίκο. «Δεν μπορείς!»

«Μπράβο, Κίκο», λέει το Χέρι.
«Δεν είναι σωστό να σε αγγίζουν
μέσα από το εσώρουχό σου.
Και αν κανείς το κάνει, πες το
σε κάποιον μεγάλο.
Μην το κρατήσεις μυστικό!»

«Χέρι, Χέρι! Θέλω να ταξιδέψω στην Ονειροχώρα
αλλά δεν ξέρω πώς να πάω».

«Έγινε, Κίκο! Θα σου δείξω το δρόμο:
Απλώς ξάπλωσε στο κρεβατάκι σου, κλείσε τα μάτια
και θα βρεθείς εκεί αμέσως…»

«ZΖΖΖΖΖΖ…» κάνει ο Κίκο.



Πηγή:http://sxoleio98.blogspot.gr

Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Το παιδί μου αυνανίζεται...



Πριν λίγο καιρό συζητώντας με μια μαμά, μεταξύ άλλων, μου ανέφερε και ένα θέμα που όπως το έθεσε η ίδια, την προβληματίζει αρκετά και δεν ξέρει πώς να το χειριστεί. Το θέμα είναι η 3,5 χρονών κορούλα της, η οποία τρίβει συνεχώς τα γεννητικά της όργανα. Με αφορμή, λοιπόν, αυτή την συζήτηση σκέφτηκα να γράψω ένα κείμενο για τον παιδικό αυνανισμό.
Ο παιδικός αυνανισμός είναι μια συμπεριφορά που εκδηλώνεται συχνά τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια και συμβαίνει στα πλαίσια της ανακάλυψης του σώματος τους. Το παιδί μπορεί να χαϊδεύει τα γεννητικά όργανα είτε με το χέρι του, είτε να τρίβεται στα έπιπλα, στο πάτωμα, να τρίβεται σε ένα αρκουδάκι του ή σε μια κούκλα. Το παιδί καθώς «χαϊδεύεται» νιώθει ευχαρίστηση και αυτή ακριβώς η αίσθηση είναι που του προκαλεί και την εθιστική συμπεριφορά και το επαναλαμβάνει. Ο αυνανισμός είναι ένας τρόπος για να ανακαλύψει το παιδί το σώμα του. Δεν υπάρχει λόγος ούτε να νιώθετε άβολα ούτε να ανησυχείτε. Δεν πρόκειται άλλωστε για μια συμπεριφορά ανάλογη των ενηλίκων. Συνεπώς δεν χρειάζεται πανικός!
Πώς μπορεί να αντιδράσει ο γονιός;
Ως γονείς είναι ωφέλιμο να δώσετε χώρο και χρόνο στο παιδί σας ώστε να ωριμάσει σωματικά, χωρίς να επικρίνετε τον αυνανισμό τους, καθώς μια τέτοια στάση θα μπορούσε να του δημιουργήσει ενοχές και φόβο.
Ένας τρόπος για να χειριστούν οι γονείς μια τέτοια κατάσταση είναι με τη μέθοδο «απόσπασης της προσοχής». Δηλαδή χωρίς να επκεντρωθούν στη συγκεκριμένη συμπεριφορά, να προσπαθήσουν να αποσπάσουν την προσοχή του παιδιού, κατευθύνοντας το προς μια άλλη δραστηριότητα. Για παράδειγμα, μπορούν να του δείξουν κάτι άλλο, να του δώσουν ένα παιχνίδι του, να καλέσουν το παιδί να δουν μαζί τηλεόραση κ.ο.κ. Τέλος, οι γονείς, μετά τα τρία του χρόνια, ως κομμάτι της ανατροφής του, πρέπει απλά να του μάθουν τη αιδώ: δηλαδή ότι μπορεί να χαϊδεύεται αλλά όχι μπροστά στους άλλους. Εφόσον, λοιπόν, ο αυνανισμός γίνεται μέσα στον ιδιωτικό χώρο του παιδιού, είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά που το βοηθάει να ανακαλύψει τον εαυτό του και να μεταβεί ομαλά και σταδιακά προς την εφηβεία και την ενηλικίωση.
Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις, καλό είναι οι γονείς να είναι περισσότερο παρατηρητικοί. Όπως συμβαίνει και με όλες τις φυσιολογικές λειτουργίες του παιδιού, έτσι και ο παιδικός αυνανισμός αν φθάσει σε ακραία όρια, γίνεται πρόβλημα ή μπορεί να είναι σύμπτωμα κάποιου ήδη υπάρχοντος προβλήματος. Το παιδί μπορεί να καταφεύγει στον αυνανισμό για διάφορους λόγους. Για παράδειγμα, όταν δεν λαμβάνει την ευχαρίστηση, την ικανοποίηση από το περιβάλλον του ή όταν δέχεται πίεση. Η πίεση θα μπορούσε να προέρχεται από πολλές πηγές: από αλλαγή στις συνήθειες της οικογένειας,  από αγχωμένους γονείς ή από γονείς που τσακώνονται η από γονείς που δεν ασχολούνται καθόλου με το παιδί. Στερημένα ή δυστυχισμένα παιδιά καταφεύγουν στα γεννητικά τους όργανα για παρηγοριά και αναπλήρωση. Αν σας ανησυχεί η συμπεριφορά του παιδιού σας και ο αυνανισμός έχει φθάσει σε ακραία όρια,  καλό είναι να ζητήσετε την γνώμη κάποιου ειδικού.

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Ασφαλές διαδίκτυο...



Το Διαδίκτυο είναι ένα δυνατό εργαλείο στα χέρια μας, που όμως αν δεν το χρησιμοποιούμε σωστά μπορεί να εμπερικλείει κινδύνους. Η πρόκληση στο Διαδίκτυο είναι να μπορούμε να αναγνωρίζουμε πιθανούς κινδύνους και επιπλέον να γνωρίζουμε τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης των κινδύνων. 


Οι κυριότεροι κίνδυνοι που συνεπάγονται από τη χρήση του Διαδικτύου είναι:
     Ακατάλληλο Περιεχόμενο
     Ανεπιθύμητα Μηνύματα
     Αποξένωση
     Αποπλάνηση
     Βίαια Παιχνίδια
     Εθισμός (Internet Addiction)
     Εκφοβισμός (Cyberbullying)
     Επιβλαβείς Συμπεριφορές
     Παιδική Πορνογραφία
     Παραβίαση Ιδιωτικότητας
     Υποκλοπή Προσωπικών στοιχείων
     Φυσικές Παθήσεις 
Η ενημέρωση λοιπόν,είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσουμε να προστατευθούμε!

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Το σύνδρομο της "άδειας φωλιάς".



Το σύνδρομο του άδειου σπιτιού ή της άδειας φωλιάς αναφέρεται στα συναισθήματα θλίψης, στεναχώριας που βιώνουν οι γονείς, όταν τα παιδιά τους ενηλικιώνονται. Εμφανίζεται συχνότερα όταν τα παιδιά φεύγουν από το πατρικό τους σπίτι, για διάφορους λόγους, όπως για σπουδές, στρατό, ή για να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια.
Οι γυναίκες, φαίνεται ότι είναι πιθανότερο να επηρεαστούν περισσότερο ψυχολογικά απ' ό,τι οι άνδρες, όταν τα παιδιά τους εγκαταλείπουν το σπίτι. Επίσης, οι μητέρες οι οποίες εργάζονται αισθάνονται λιγότερο το "κενό" που δημιουργείται λόγω της έλλειψης του παιδιού τους από το σπίτι.
Η εμφάνιση του συνδρόμου στους γονείς εξαρτάται και από την ποιότητα της σχέσης που είχαν με το παιδί τους στη διάρκεια της ανατροφής του. Αν οι σχέσεις των γονέων με το παιδί είναι καλές και ισορροπημένες (δηλ. δεν υπάρχει εξάρτηση και υπερπροστασία) τότε το σύνδρομο αυτό έχει λιγότερες πιθανότητες να εκδηλωθεί στους γονείς. Άλλοι γονείς αντιλαμβάνονται την αποχώρηση του παιδιού από το σπίτι ως ένδειξη του ότι γερνάνε και μεγαλώνουν. Είναι φυσικό ο γονέας να νιώθει την απώλεια του παιδιού του από το σπίτι και να νιώθει θλίψη κατά την αρχική περίοδο που το παιδί φεύγει από το σπίτι.
Το αίσθημα της θλίψης, ματαίωσης που υποδηλώνει το σύνδρομο, διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα ο γονέας να απομονώνεται και να μην έχει διάθεση για τίποτα.
Συμπτώματα του συνδρόμου
·         Aίσθημα θλίψης
·       Παραμονή στο δωμάτιο του παιδιού τους για μεγάλη χρονική διάρκεια. Αυτό συμβαίνει, διότι ο γονέας με αυτό τον τρόπο νιώθει ότι το παιδί του είναι ακόμα κοντά του ακόμα και αν απουσιάζει από το σπίτι
·         Aίσθημα ματαίωσης
·         Ξαφνικό κλάμα
Συμβουλές για τη μεταβατική περίοδο
 Προσπαθήστε να επικοινωνείτε με το παιδί σας όταν νιώθετε ότι σας λείπει.
  Προγραμματίστε μια μέρα τη βδομάδα να έρχεται να σας επισκέπτεται.
  Βοηθήστε στη μετακόμιση στο νέο του σπίτι και συνεχίστε να φροντίζετε το παιδί σας.
 Προσπαθήστε να καταλάβετε πότε νιώθετε θλίψη και για ποιο λόγο.
 Επιτρέψτε στο εαυτό σας να νιώθει ανήσυχος και μην προσπαθείτε να κάνετε τον εαυτό σας να ηρεμήσει. Αν προσπαθείτε να ηρεμήσετε, θα αγχωθείτε περισσότερο.
 Συζητήστε με τον σύζυγό σας μελλοντικά σχέδια που θα μπορούσατε να κάνετε οι δυο σας. Για παράδειγμα βόλτες στην εξοχή, εκδρομές.
 Συζητήστε τα συναισθήματά σας και τις ανησυχίες σας με φίλους που εμπιστεύεστε. Μοιραστείτε αυτό που σας απασχολεί, για να μπορέσετε να αποφορτιστείτε συναισθηματικά.
  Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
 Ανακαλύψτε ένα χόμπι, κάτι που θα σας έκανε να περνάτε δημιουργικά την ώρα σας και να σας ευχαριστεί.
Βρείτε ένα ρυθμό για την καθημερινότητά σας. Για παράδειγμα μικρές τακτικές κινήσεις καθημερινότητας, όπως υγιεινή διατροφή, ήπια άσκηση.
Αν παρ' όλες τις προσπάθειες σας, τα συναισθήματα κατάθλιψης παραμένουν, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να το συζητήσετε με έναν ειδικό.

Πηγή:    
 http://www.medisense.gr (από το βιβλίο: Pung, E. (2005). "Empty nest syndrome". "Mental Health Matters". Gratiot Medical Center: MidMichigan Health)
www.noesi.gr

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Καλή Επιτυχία



Καλή επιτυχία στα παιδιά της Γ' Λυκείου που ξεκίνησαν σήμερα τις εξετάσεις τους αλλά και στα παιδιά των υπολοίπων τάξεων που ξεκινούν και αυτά την ερχόμενη εβδομάδα.
Οπλιστείτε με δύναμη και υπομονή!

Εύχομαι σε όλους το καλύτερο!

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού σας.


       




      H αυτοπεποίθηση αναφέρεται στη συναίσθηση της ικανότητας να ανταποκρίνεται κανείς στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και η επίγνωση της σημαντικότητας του ως ιδιαίτερο πρόσωπο. Άτομα με υψηλή αυτοπεποίθηση σέβονται τον εαυτό τους, είναι σίγουρα για τις αποφάσεις τους, δέχονται την εποικοδομητική κριτική και έχουν συχνά περισσότερες επιτυχίες στη ζωή τους.     Άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση έχουν ελάχιστο αυτοσεβασμό, δε νιώθουν βέβαιοι για τις αποφάσεις και τις πράξεις τους, νιώθουν ανασφάλεια, τα παρατάνε εύκολα με τις πρώτες δυσκολίες, είναι ευαίσθητοι στην κριτική, κατηγορούν τους άλλους όταν αποτυγχάνουν, αισθάνονται ότι δεν αξίζουν και περιμένουν την αποτυχία.

         Η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης του παιδιού σας μπορεί να δείχνει μια βαριά ευθύνη. Άλλωστε, το αίσθημα ότι αξίζω κάτι, βάζει τα θεμέλια για το μέλλον του παιδιού, καθώς προσπαθεί να δοκιμάσει καινούρια πράγματα μόνο του. Ο τρόπος που βλέπουν τα παιδιά μας (μικρά αλλά και μεγάλα) τον εαυτό τους καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την ένταξη τους στον κόσμο. Παρακάτω,λοιπόν ακολουθούν κάποιες συμβουλές για το πως μπορούμε να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση των παιδιών μας:

1. Επαινείτε το παιδί για το παραμικρό καλό που κάνει.


2. Αφιερώστε «ποιοτικό χρόνο» στο παιδί σας, όπου η προσοχή σας είναι αδιάσπαστα αφιερωμένη σ' αυτό.


3. Αποδεχτείτε το παιδί σας όπως είναι, με τις μοναδικές του ικανότητες, τα δικά του ταλέντα, τις δικές του προτιμήσεις. 


4. Ποτέ μην προσβάλλετε το παιδί μπροστά σε άλλους και ποτέ μην το αποκαλείτε με υποτιμητικά ονόματα.


5. Υπομονή. Το παιδί χρειάζεται τον χρόνο του για να μάθει. Διδάξτε το να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «Το να κάνω λάθη είναι φυσιολογικό. Έτσι μαθαίνω.»


6. Δώστε στο παιδί σας ευκαιρίες να αναλάβει πρωτοβουλίες και ευθύνη, να δημιουργήσει μόνο του, δώστε του την ευκαιρία να πετύχει! Διδάξτε το να λέει συνέχεια στον εαυτό του: «Μπορώ να τα καταφέρω.»


7. Μη μεταχειρίζεστε τα αδέρφια με διακρίσεις και μη συγκρίνετε το ένα παιδί με το άλλο.

8. Μην τρομάζετε το παιδί με καταστροφικά σενάρια για το μέλλον.


9. Φροντίστε να έχει κοινωνική ζωή και διασκέδαση και φίλους που του φέρονται καλά.


10. Προσπαθείτε να χαρακτηρίζετε τη συμπεριφορά του παιδιού κι όχι το ίδιο το παιδί, π.χ. «Είναι ανεύθυνο να γυρίζεις αργά χωρίς, να μας έχεις ειδοποιήσει", αντί για "Είσαι τελείως ανεύθυνος!»

11. Βοηθήστε το παιδί να δέχεται μαζί με τα προτερήματά του και κάποιες αδυναμίες του, κι έτσι σιγά σιγά θα μάθει να αγαπάει τον εαυτό σου. Εξηγείστε του πως όλοι έχουμε τα δυνατά και αδύνατα σημεία μας, ας μην το παροτρύνουμε να γίνει τέλειος, να είναι πάντα ο πρώτος και καλύτερος μαθητής στην τάξη.

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Τα δικαιολογητικά για την εγγραφή στο Νηπιαγωγείο.


Στο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ φοιτούν δύο ηλικίες νηπίων:
·         Η πρώτη ηλικία είναι τα νήπια τα οποία μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου του έτους εγγραφής συμπληρώνουν ηλικία πέντε (5) ετών. Για αυτά η φοίτηση είναι υποχρεωτική (σύμφωνα με το άρθρο 73 του Νόμου 3518/2006 (ΦΕΚ 272Α /2006) και με την Φ.6/278/56068/Γ1/17-5-2011 Υ.Α, με την οποία καθορίζεται ο τύπος της Βεβαίωσης Παρακολούθησης Νηπίου, η οποία είναι ένα από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την εγγραφή στην Α’ τάξη του Δημοτικού σχολείου).

·         Η δεύτερη ηλικία (προνήπια) περιλαμβάνει τα νήπια τα οποία στις μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου του έτους εγγραφής συμπληρώνουν ηλικία τεσσάρων (4) ετών.

Σε όσα δημόσια Νηπιαγωγεία, μετά την εγγραφή όλων των νηπίων πρώτης ηλικίας υπάρχουν κενές θέσεις, γίνονται δεκτά τα νήπια δεύτερης ηλικίας, (προνήπια).
Προσοχή: Στην περίπτωση φοίτησης του παιδιού σε Ιδιωτικό Νηπιαγωγείο (δηλ. Νηπιαγωγείο που λειτουργεί σε Ιδιωτικό εκπαιδευτήριο ή εντός ιδιωτικού παιδικού σταθμού) ο γονέας πρέπει να ελέγξει ότι το συγκεκριμένο εκπαιδευτήριο έχει λάβει από το Υπουργείο Παιδείας άδεια ίδρυσης λειτουργίας ιδιωτικού Νηπιαγωγείου και ότι θα χορηγήσει στο παιδί τη Βεβαίωση Παρακολούθησης Νηπίου που απαιτείται για την εγγραφή του στην Α’ τάξη του Δημοτικού.
 
Δικαιολογητικά: Ποια είναι;
Για την εγγραφή του παιδιού στο Νηπιαγωγείο τα απαιτούμενα δικαιολογητικά είναι τα εξής:
1.      Πιστοποιητικό γέννησης Δήμου ή Κοινότητας* για την εγγραφή του νηπίου στα οικεία μητρώα ή δημοτολόγια, στο οποίο αναγράφεται ολογράφως και αριθμητικών η ημερομηνία γέννησης.
2.      Επίδειξη του βιβλιαρίου υγείας ή προσκόμιση άλλου στοιχείου, στο οποίο φαίνεται ότι έχουν γίνει τα προβλεπόμενα εμβόλια
3.      Πιστοποιητικό οδοντολογικής εξέτασης (από κρατικό νοσοκομείο ή ιδιώτη ιατρό).
4.      Υπεύθυνη δήλωση του γονέα/κηδεμόνα (ή άλλου στοιχείου που ο/η προϊστάμενος/νη του νηπιαγωγείου κρίνει ότι αποδεικνύει τη διεύθυνση κατοικίας του νηπίου π.χ. λογαριασμός ΔΕΗ, ύδρευσης, σταθερού τηλεφώνου, μισθωτήριο συμβόλαιο κατοικίας κλπ) όπου δηλώνεται (ή φαίνεται) η διεύθυνση κατοικίας του νηπίου.**
5.      Δήλωση του γονέα ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για την ασφαλή προσέλευση και αποχώρηση του νηπίου.

Παρατηρήσεις
* Σύμφωνα με την εγκύκλιο Φ.6/350/67503/Γ1/16-6-2011 με θέμα «Πιστοποιητικά γέννησης μαθητών», τα πιστοποιητικά γέννησης των μαθητών για την εγγραφή τους στο Νηπιαγωγείο αναζητούνται αυτεπάγγελτα από τους Προϊσταμένους των Νηπιαγωγείων. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να το προσκομίσουν οι γονείς. Βεβαιωθείτε ότι το Νηπιαγωγείο θα προβεί στις αναγκαίες ενέργειες. Για το νήπιο που θα συνεχίσει τη φοίτησή του στο ίδιο νηπιαγωγείο και δεύτερη χρονιά δεν απαιτείται νέο πιστοποιητικό γέννησης.

** Κάθε δημόσιο Νηπιαγωγείο έχει τη δική του σχολική περιφέρεια και σε αυτό φοιτούν τα νήπια που διαμένουν στην περιφέρειά του.
Δικαιολογητικά: Πού και Πότε υποβάλλονται;
Προσκομίζετε τα απαιτούμενα δικαιολογητικά στο Δημόσιο Νηπιαγωγείο όπου ανήκετε με βάση τη διεύθυνση κατοικίας (ή στο Ιδιωτικό Νηπιαγωγείο που επιθυμείτε).
Μαζί με τα δικαιολογητικά κάνετε και αίτηση εγγραφής. Ρωτήστε τον/την υπεύθυνο/η για τυχόν σχετικό έντυπο.


Η προσκόμιση των δικαιολογητικών για εγγραφή γίνεται από 1-15 Ιουνίου του προηγούμενου σχολικού έτους (δηλ. το νήπιο που θα φοιτήσει από τον Σεπτέμβριο του 2012 [σχολ. έτος 2012-2013] θα εγγραφεί στον Ιούνιο του 2012).
Προσκόμιση δικαιολογητικών γίνεται και μετά την ημερομηνία αυτή, αν δεν έχει συμπληρωθεί ο προβλεπόμενος αριθμός νηπίων κατά τμήμα.

Ειδικά για το ολοήμερο πρόγραμμα η προσκόμιση των δικαιολογητικών εγγραφής γίνεται επίσηςΕΝΤΟΣ ΤΟΥ Ιουνίου του προηγουμένου σχολικού έτους (το Υπουργείο Παιδείας δημοσιεύει ανακοίνωση με τις ημερομηνίες προθεσμίας, π.χ. για το σχολ. έτος 2011-2012 η προθεσμία ήταν από 1 Ιουνίου 2011 έως 21 Ιουνίου 2011).
Σε περίπτωση υποβολής εκπρόθεσμης αίτησης (π.χ. για το σχολ. έτος 2011-2012  μετά τις 24 Ιουνίου), για εγγραφή μαθητή σε ολοήμερο τμήμα αυτή πραγματοποιείται κατόπιν γραπτής αίτησης του οικείου Προϊσταμένου Διεύθυνσης και μόνο για λόγους που κρίνονται ιδιαίτερα σοβαροί.

Εγγραφή στο ολοήμερο πρόγραμμα
Στα Ολοήμερα Νηπιαγωγεία εγγράφονται οι μαθητές των οποίων οι γονείς έχουν καταθέσει αντίστοιχη δήλωση, ανεξάρτητα αν είναι εργαζόμενοι ή όχι.
Ειδικότερα, για την εγγραφή του νηπίου στο ολοήμερο πρόγραμμα οι γονείς:
1.      Συμπληρώνουν το Έντυπο «Αίτηση-Δήλωση Γονέα (2)» το οποίο τους δίνει ο/η προϊστάμενος του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου.

2.      Υποβάλουν Υπεύθυνη δήλωση για την επιθυμητή ώρα αποχώρησης του παιδιού από το Ολοήμερο Πρόγραμμα. Η αποχώρηση μπορεί να γίνεται στο τέλος κάθε διδακτικής ώρας του Ολοήμερου Προγράμματος.

Παρατηρήσεις
Το έντυπο «Αίτηση-Δήλωση Γονέα (2)» και οι καταληκτικές ημερομηνίες υποβολής αίτησης για εγγραφή μαθητή σε Ολοήμερο Τμήμα θα πρέπει να είναι αναρτημένα σε εμφανές σημείο για την ενημέρωση των γονέων.
Εφόσον επιλέξετε το παιδί να εγγραφεί στο Ολοήμερο Πρόγραμμα, η φοίτηση είναι υποχρεωτική.
Οι Προϊστάμενοι/ες των Νηπιαγωγείων δέχονται όλες ανεξαιρέτως τις αιτήσεις για εγγραφή μαθητών στα Ολοήμερα Νηπιαγωγεία.

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Το άγχος των εξετάσεων


     
     

         Καθώς πλησιάζουν οι μέρες των εξετάσεων, μαθητές αλλά και γονείς εντείνουν τις προσπάθειες τους για την επιτυχία και την πολυπόθητη εισαγωγή στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Αυτές, λοιπόν, ειδικά τις μέρες το άγχος των μαθητών, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά «μασκαρεμένος» φόβος για ενδεχόμενη αποτυχία, μεγαλώνει.
            Βέβαια, εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάνε οι μαθητές αλλά και οι γονείς, είναι ότι το άγχος είναι φυσιολογικό και δημιουργικό, μέχρι κάποιο βαθμό. Κινητοποιεί σε δύσκολες και προκλητικές φάσεις της ζωής, ώστε κανείς να καταβάλει το μέγιστο των προσπαθειών του, προκειμένου να επιτύχει τον στόχο του. 
            Ωστόσο το άγχος μπορεί να είναι ζημιογόνο, ιδιαίτερα όταν είναι ανεξέλεγκτο. Γιατί είναι ικανό να περιορίσει την πραγματική ικανότητα για επίδοση και προκαλεί δυσφορία. Γι΄ αυτό λοιπόν είναι ιδιαίτερα βοηθητικό να μπορεί κανείς να αναγνωρίσει πότε το άγχος ξεπερνά τα φυσιολογικά επίπεδα. Οι παρακάτω αλλαγές στη συμπεριφορά των μαθητών μπορεί να αποτελούν προειδοποιητικά σημεία:
  • ευερεθιστότητα- έλλειψη υπομονής
  • δυσκολίες συγκέντρωσης
  • δυσκολίες στη μνήμη και στην ικανότητα για μάθηση
  • έντονη ανησυχία για την απόδοση και τις εξετάσεις
  • άγχος για μικροπράγματα
  • εύκολα ξεσπάσματα σε κλάμα ή θυμό
  • αίσθημα κόπωσης
  • διαταραγμένος ύπνος
  • μειωμένη όρεξη για φαγητό
            Το άγχος των εξετάσεων συνήθως συνδέεται με τον φόβο που νιώθει ο μαθητής μήπως απογοητεύσει τους γονείς του ή ματαιωθούν οι προσδοκίες που έχει από τον εαυτό του. Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις, εξαιτίας των αρνητικών σκέψεων που κάνει, όταν αγχώνεται, χωρίς να το συνειδητοποιεί, συμπεριφέρεται σαν να είναι σίγουρος ότι θα αποτύχει, με πιθανό αποτέλεσμα την πραγματική αποτυχία, παρά τις ικανότητες του.
            Παρακάτω ακολουθούν κάποιες πρακτικές συμβουλές για τους μαθητές οι οποίες πιθανά θα τους βοηθήσουν να διαχειριστούν καλύτερα την πίεση και το άγχος της περιόδου των εξετάσεων.
  • Οργανώστε την ύλη σας
  • Μην αφήνετε την επανάληψη για την τελευταία στιγμή
  • Αποφύγετε να ξενυχτάτε πριν τις εξετάσεις
  • Φροντίστε τον εαυτό σας
  • Φροντίστε τον ύπνο και τη διατροφή σας
  • Συζητήστε με την οικογένεια σας τους τρόπους που θα διευκολύνουν τη μελέτη σας
  • Κάντε ευχάριστα διαλείμματα
            Και να θυμάστε πάντα ότι οι εξετάσεις είναι σημαντικές αλλά δεν αποτελούν την μοναδικό οδό για την μελλοντική επιτυχία και ευτυχία. Η ζωή συνεχίζεται και μετά τις εξετάσεις. Μια αποτυχία, μικρή ή μεγάλη, δεν είναι το τέλος του κόσμου, ακόμα κι αν φαίνεται έτσι. Όλη η ζωή είναι μπροστά σας και θα υπάρξουν πολλές ευκαιρίες για να δοκιμαστείτε και να πετύχετε στους μελλοντικούς σας στόχους.

Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Διατροφικές Διαταραχές στην Εφηβεία


        


        Η εφηβεία είναι μία μεταβατική περίοδος μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενήλικης ζωής. Χαρακτηρίζεται από σημαντικές αλλαγές σε διάφορους τομείς όπως, στη σεξουαλική ωρίμανση του ατόμου, στην αύξηση του βάρους και του ύψους του. Είναι επίσης μία περίοδος νοητικών, συναισθηματικών και κοινωνικών αλλαγών. Οι βιοσωματικές αυτές αλλαγές επηρεάζουν την διαμόρφωση και τη διαφοροποίηση της εικόνας που έχει ο έφηβος για τον εαυτό του, αλλά και την εικόνα που οι άλλοι έχουν γι’ αυτόν. Σε αυτήν, λοιπόν, την  περίοδο μπορεί να παρατηρηθούν διαταραχές πρόσληψης της τροφής, για παράδειγμα περίεργα γούστα για φαγητό, ανορεξία, βουλιμία, παχυσαρκία.

            ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ:

Α. Παχυσαρκία
            Ως παχυσαρκία ορίζεται η περίσσεια σωματικού λίπους και η διάγνωση της πρέπει να βασίζεται στην απόδειξη του λίπους αυτού. Το διατροφικό περιβάλλον των παχύσαρκων παιδιών πρέπει να πούμε ότι είναι διαφορετικό από εκείνο των μη παχύσαρκων και συνήθως αποτελείται από τροφές πλούσιες σε λιπαρά. Όσον αφορά την ψυχολογία αυτών των παιδιών έχουν συνήθως χαμηλή αυτοεκτίμηση και φτωχή εικόνα για τον εαυτό τους.

Β. Ψυχογενής Ανορεξία
            Το κύριο χαρακτηριστικό του ανορεξικού ατόμου είναι η άρνηση λήψης τροφής προκειμένου να μην πάρει βάρος, παρά το γεγονός ότι το σωματικό του βάρος κυμαίνεται κάτω από τα φυσιολογικά επίπεδα. Επιπλέον, το άτομο διακατέχεται από έντονο φόβο ότι θα πάρει βάρος, γι αυτό και προσπαθεί συνεχώς να χάσει όλο και περισσότερο. Το άτομο έχει διαταραγμένη εικόνα για το σώμα του και δίνει υπερβολική έμφαση στην επίδραση του βάρους στην αυτοαξιολόγηση. Σημαντικό είναι επίσης, να τονίσουμε ότι το άτομο με την ψυχογενή ανορεξία μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να μην έχει όρεξη για φαγητό. Η απώλεια σωματικού βάρους είναι αποτέλεσμα της συνειδητής προσπάθειας του ατόμου να χάσει βάρος καταφεύγοντας σε αυστηρή δίαιτα ή άσκηση. Η ψυχογενής ανορεξία συνήθως εμφανίζεται στα μέσα ή προς το τέλος της εφηβείας (14 - 18 χρόνων).

Γ. Ψυχογενής Βουλιμία
            Κυρίαρχο χαρακτηριστικό εδώ είναι η υπερφαγία. Η υπερφαγία αναφέρεται στην κατανάλωση μιας ποσότητας τροφής, σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, η οποία είναι μεγαλύτερη από αυτήν που θα μπορούσαν να καταναλώσουν οι περισσότεροι άνθρωποι στην ίδια χρονική περίοδο. Ωστόσο, για την αντιστάθμιση του άγχους που προκαλεί η υπερφαγία, το άτομο καταφεύγει στην κάθαρση με αυτοπροκαλούμενους εμετούς, καθαρτικά, διουρητικά κ.α. Η κάθαρση αυτή κάνει το άτομο να απαλλαγεί από τις ενοχές του και το φόβο για αύξηση του βάρους του. Η ψυχογενής βουλιμία συνήθως εμφανίζεται προς τα τέλη της εφηβικής περιόδου ή στην πρώιμη ενήλικη ζωή.
            Εν κατακλείδι, πρέπει να τονίσουμε ότι οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά. Όσο νωρίτερα διαπιστωθούν, τόσο καλύτερη θα είναι η έκβαση της ανάρρωσης. Ψυχολογικές θεραπείες που βοηθούν το άτομο να αλλάξει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές που σχετίζονται με το διαταραγμένο τρόπο διατροφής αποτελούν βασικό κομμάτι της θεραπευτικής αγωγής.